Οι 7+1 καλύτερες "γκουρμέ" ταινίες που σου ανοίγουν κυριολεκτικά την όρεξη!

Ταινίες με θέμα τη μαγειρική που σου ανοίγουν την όρεξη και σου φτιάχνουν το κέφι!

1. Comme un chef, Ο σεφ και ο σεφ του (2012), του Daniel Cohen με τους Jean Reno, Michaël Youn, Raphaëlle Agogué

Ένας από τους πιο διάσημους σεφ στο Παρίσι χρειάζεται βοήθεια για να σώσει το εστιατόριό του και να προστατέψει τα αστέρια Michelin. Θα μπορέσει ένας βοηθός να βοηθήσει;
Γαλλική κωμωδία, με ωραία πλοκή και πολύ γκουρμέ φαγητό. Θα σας τρέχουν τα σάλια!
Πολύ καλός ο Jean Reno και πολύ όμορφη η Raphaëlle Agogué.

Οι 7+1 καλύτερες "γκουρμέ" ταινίες που σου ανοίγουν κυριολεκτικά την όρεξη! — Comme un chef

2. The Hundred-Foot Journey, Ένα ταξίδι 30,5 μέτρα μακριά (2014), του Lasse Hallström με τους Helen Mirren, Om Puri, Manish Dayal

Η οικογένεια Kadam εγκαταλείπει την Ινδία για τη Γαλλία, όπου ανοίγει ένα εστιατόριο ακριβώς απέναντι από το εστιατόριο της Madame Mallory, διάσημο και βραβευμένο με αστέρια Michelin.

Μία από τις πιο “φρέσκιες” ταινίες της εποχής. Πολύ φαγητό και από τις δύο πλευρές, μια ταινία που σου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση στο τέλος.

3. Chef, Σεφ (2014), του Jon Favreau, με τους Jon Favreau, Robert Downey Jr., Scarlett Johansson

Ένας σεφ παραιτείται από το γκουρμέ εστιατόριο που δούλευε και κάνει ένα τρελό πείραμα με μια καντίνα διαφορετική από τις άλλες! Φαγητό, road movie, οικογενειακές σχέσεις, τα έχει όλα η ταινία, βλέπεται πάρα πολύ ευχάριστα χωρίς να είναι κάποιο αριστούργημα.

4. Julie & Julia, Τζούλι & Τζούλια (2009), της Nora Ephron, με τους Amy Adams, Meryl Streep, Chris Messina

Σπουδαίοι πρωταγωνιστές και μια ταινία πολύ ευχάριστη με θέμα: ακολουθώντας τις συνταγές της θρυλικής chef Julia Child!
Πολύ ωραίο σενάριο, η ταινία σε αγγίζει κυριολεκτικά και στο τέλος μπορεί να θέλεις να δοκιμάσεις οπωσδήποτε Bourguignon!

Julie & Julia

5. Burnt, Ο σεφ που έπαιζε με τη φωτιά (2015), του John Wells με τους Bradley Cooper, Sienna Miller, Daniel Brühl

Ο Adam Jones (Bradley Cooper) είναι ένας σεφ που κατέστρεψε την καριέρα του με τα ναρκωτικά και την αλλαζονική συμπεριφορά του. Μετά από μια δύσκολη αποτοξίνοση, επιστρέφει στο Λονδίνο αποφασισμένος να κερδίσει τον χαμένο χρόνο, το στοίχημα με τον εαυτό του και να κερδίσει τρία αστέρια Michelin.

Όλος ο κόσμος της κουζίνας σε μια ταινία. Αγωνίες, εντάσεις, ζήλια, εκδίκηση, πάθος και φυσικά πολύ φαγητό και έρωτας.
Άλλωστε κάνεις ταινία με τον Bradley Cooper (ο οποίος είναι καλός στον ρόλο του) να μη βάλεις λίγο έρωτα; Εξαιρετική η Sienna Miller και σπουδαία ερμηνεία από τον Daniel Brühl.

6. No Reservations (2007), του Scott Hicks με τους Catherine Zeta-Jones, Aaron Eckhart, Abigail Breslin

Μια τελειομανής σεφ του Μανχάτταν βλέπει τη ζωή της να αποσυντονίζεται όταν υιοθετεί ξαφνικά την 9χρονη ανηψιά της λόγω θανάτου της μητέρας της.

Εντάξει, δεν είναι καμιά σπουδαία ταινία. Το σενάριο είναι προβλέψιμο, η Catherine Zeta-Jones πολύ όμορφη για μια μοναχική σκληρή σεφ αλλά η αίσθηση που σου αφήνει είναι πολύ όμορφη.
Για όμορφα βράδια Κυριακής στο σπίτι, μια ταινία με ωραίους ηθοποιούς, ακούσματα όπερας και πολύ φαγητό!

7. Soul Kitchen, Κουζίνα με Ψυχή (2009), του Fatih Akin, με τους Adam Bousdoukos, Moritz Bleibtreu, Pheline Roggan

Σαφέστατα η καλύτερη ταινία του αφιερώματος, απλά δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με γκουρμεδιές. Γυρισμένη στο Αμβούργο, να έχει σχέση με σεφ που αλλάζει τα δεδομένα της περιοχής, ναι, έχει να κάνει με μενού και πιάτα αλλά αυτό είναι μόνο το επιφανειακό κομμάτι.

Πρόκειται για πολύ δυνατή ταινία που μπορεί να μην σας ανοίξει την όρεξη όπως οι άλλες αλλά θα ζήσετε μια κινηματογραφική εμπειρία.
Κουζίνα, πολύ χιούμορ, εξαιρετική μουσική και ψυχή. Τα έχει όλα.

7+1. Ratatouille, Ο Ρατατούης (2007), των Brad Bird και Jan Pinkava.

Που πάμε χωρίς τον Ρατατούη;
Τον υπέρτατο σεφ;

Αυτό δεν είναι ένα απλό animation. Είναι μια ολοκληρωμένη ταινία με απόλυτη σκιαγράφηση χαρακτήρων, με σενάριο που κλιμακώνεται αριστοτεχνικά, με αγωνία, ευαισθησία και χιούμορ.
Η ιστορία περιλαμβάνει στοιχεία δράματος, θλίψης, οικογενειακές σχέσεις, εργασιακή πίεση και εντάσεις, καθώς και έναν θαυμάσιο μονόλογο κοντά στο τέλος από έναν κριτικό για όλους τους κριτικούς.
Και το Παρίσι ποτέ δεν φαινόταν πιο ωραίο!
Χωρίς άλλο σχόλιο.