The Sweet Escape (Comme un Avion), κριτική ταινίας

The Sweet Escape (Comme un Avion), κριτική ταινίας

 

Σκηνοθεσία: Bruno Podalydès

Ηθοποιοί: Bruno Podalydès, Sandrine Kiberlain, Agnès Jaoui, Vimala Pons, Denis Podalydès, Michel Vuillermoz, Noémie Lvovsky, Jean-Noël Brouté, Pierre Arditi, Samir Guesmi

 

Κριτική: Κασσάνδρα Γαλάτου, Movie Heat

Ανάλαφρη γαλλική κωμωδία, με τον ελληνικής καταγωγής Bruno Podalydès σε ρόλο σκηνοθέτη, σεναριογράφου αλλά και πρωταγωνιστή. Μια ταινία που ναι μεν βλέπεται ευχάριστα και διαθέτει ορισμένες πετυχημένες κωμικές συνθήκες, αλλά στο σύνολό της μπορεί να χαρακτηριστεί αρκετά αδιάφορη, με ένα ιδιαίτερα αμήχανο χιούμορ.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο Michel (Bruno Podalydès) είναι ένας μεσήλικας γραφίστας που βρίσκεται στην αναζήτηση διεξόδου από την καθημερινή ρουτίνα. Η απόκτηση ενός καγιάκ αποτελεί την αφορμή για μια μίνι απόδραση στη γαλλική ύπαιθρο. Το ταξίδι του θα πάρει μια απροσδόκητη τροπή όταν φτάσει σε ένα μικρό, απομονωμένο εστιατόριο όπου δουλεύουν δυο γυναίκες (Sandrine Kiberlain & Agnès Jaoui).”

Η σουρεαλιστική προσέγγιση του έργου και ο αλληγορικός της χαρακτήρας αφορούν τους έντονους ρυθμούς της σύγχρονης καθημερινότητας και την απεγνωσμένη προσπάθεια για οποιουδήποτε είδους διαφυγή. Ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να πάρει άδεια μιας εβδομάδας, να τα ξεχάσει όλα, να πάρει το… καγιάκ του και να ζήσει μια μικρή περιπέτεια. Η καταπίεση μιας ζωής από την οποία δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένος, κάποια κρυμμένα απωθημένα και απραγματοποίητα όνειρα βγαίνουν στην επιφάνεια μέσα από αυτήν την μικρή διαφυγή, η οποία μετατρέπεται σε έναν επίγειο παράδεισο, χωρίς υποχρεώσεις, έγνοιες και ηθικές αναστολές, αυτό ακριβώς που αποζητά ο συγκεκριμένος μεσήλικας άνδρας. Η ταινία αποτελεί σχόλιο στην κρίση της μέσης ηλικίας και σίγουρα μας μαθαίνει την σημαντικότητα της ελευθερίας αλλά και της αφιέρωσης κάποιου χρόνου στον ίδιο μας τον εαυτό, κάτι το οποίο τείνουμε να ξεχνάμε μέσα από τους σύγχρονους, φρενώδεις ρυθμούς που μας καταπιέζουν. Η μικρή αυτή «επανάσταση» καταλήγει να γίνει για τον πρωταγωνιστή ταξίδι προσωπικής εξερεύνησης και αναζήτησης της πραγματικής ευτυχίας.

Ενδιαφέρον το θεματικό πλαίσιο, όμως οι μετρημένες στιγμές του πραγματικά αστείου στοιχείου, οι επίπεδες υποκριτικές ερμηνείες και η απλή σκηνοθεσία με στατικά πλάνα κατά κύριο λόγο, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο αισθητικό ενδιαφέρον διαμορφώνουν μια ταινία η οποία ενδεχομένως να κουράσει. Η διασκέδαση δεν αποκλείεται, αυτό που αποκλείεται είναι να παραμείνει το έργο στο μυαλό του θεατή μετά το πέρας της προβολής.

 

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2/5

 

Για το Movie Heat,
Κασσάνδρα Γαλάτου

 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

 

 

 

 

Thessaloniki Arts and Culture,

 

 

Διαβάστε επίσης

Close