Horns, κριτική ταινίας

Horns, κριτική ταινίας

Σκηνοθεσία: Alexandre Aja

Ηθοποιοί: Daniel Radcliffe, Juno Temple, Max Minghella, Joe Anderson, Kelli Garner, James Remar, Kathleen Quinlan, David Morse, Heather Graham, Alex Zahara, Kendra Anderson

Κριτική: Χριστίνα Ιωαννίδου, Movie Heat

Λίγο δράμα, λίγο κωμωδία, λίγο θρίλερ, λίγο fantasy και λίγο «βρείτε το δολοφόνο» με κεντρικό άξονα τον Daniel Radcliffe σε άλλη μια (αρκετά επιτυχημένη) προσπάθεια να ξεφύγει από τον εικονικό ρόλο του ως νεαρός μάγος.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Ο Ig Perrish (Daniel Radcliffe) θεωρείται ο υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος για το βιασμό και φόνο της κοπέλας του Merrin (Juno Temple). Μια μέρα ανακαλύπτει ότι αρχίζουν να βγαίνουν στο μέτωπό του κέρατα, χάρη στα οποία κάθε άνθρωπος που συναντά νιώθει αναγκασμένος να του εξομολογηθεί τις αμαρτίες του και να ενδώσει στις βαθύτερες και σκοτεινότερες παρορμήσεις του. Ο Ig συνειδητοποιεί ότι η νέα του ικανότητα θα αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμη στην αναζήτηση του πραγματικού ενόχου και στην εκδίκηση που είναι αποφασισμένος να πάρει.”

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Joe Hill, το οποίο ομολογώ πως δεν έχω διαβάσει ώστε να μπορώ να έχω γνώμη για το περιεχόμενο, αλλά στην κινηματογραφική του εκδοχή, το σενάριο, παρότι αρκετά ενδιαφέρον είναι κομματάκι χαοτικό. Σκεφτείτε τα περισσότερα είδη ταινιών να μπαίνουν στο μπλέντερ και το αποτέλεσμα να είναι το smoothie που ονόμασαν “Horns”! Γιατί έχει και τη νοστιμιά του δεν μπορώ να πω…

Σου κρατάει το ενδιαφέρον ως το τέλος και ο Radcliffe είναι πραγματικά πολύ καλός. Σε ορισμένες φάσεις σκέφτεσαι λιγάκι “Ωχ! Harry Potter gone bad” (όπως είπε πολύ πετυχημένα η φίλη μου) με όλα αυτά τα φίδια και το ενδιαφέρον στις κοκκινομάλλες, αλλά στην πορεία το ξεχνάς τελείως και απολαμβάνεις μια πολύ ωραία και σκοτεινή ερμηνεία.

Η σκηνοθεσία είχε και τις καλές στιγμές της, όπως το ανάποδο πλάνο στην αρχή της ταινίας, καλοσυνδυασμένο με μια πολύ ατμοσφαιρική μουσική, αλλά το χαοτικό του πράγματος δυστυχώς επικρατεί της μοναδικότητας και της πρωτοτυπίας που δυνητικά θα μπορούσε να προσφέρει ένα τέτοιο κείμενο. Ειδικά σε εκείνη την τελική μεταμόρφωση βρε παιδιά, ειλικρινά είχα σοκαριστεί, και πριν μπορέσω να αντιδράσω με πρόλαβε ο «συνθεατής» μου λέγοντας στο φίλο του: «Τι βλέπουμε ρε μ@λ@κ@;;;»

Εντάξει, οι φαν του Harry Potter δεν θα το χάσουν ό,τι και να πω εγώ, τώρα οι υπόλοιποι… τι να σας πω, αν νομίζετε ότι θα σας άρεσε μια ενδιαφέρουσα ιστορία σε μορφή splatter θρίλερ φαντασίας με κωμικοδραματικά στοιχεία go for it! Αν περιμένετε τίποτα βαθύ τύπου «Μεταμόρφωση» Κάφκα, προτιμήστε κάτι άλλο αυτή την εβδομάδα.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5

Για το Movie Heat,
Χριστίνα Ιωαννίδου

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat

Kριτική: Iλόνα Αγγελίδου, Film Critiques

Υπόθεση : Ο νεαρός Ig Perrish (Daniel Radcliffe) μετά την άγρια δολοφονία της αγαπημένης του Merrin Williams (Juno Temple) κατηγορείται ως ο υπ’αριθμόν ένα ύποπτος. Και σαν να μην έφτανε αυτό ,εμφανίζει και ένα ζευγάρι κεράτα στο κεφάλι του που όμως όπως αποδεικνύεται του δίνουν τη δυνατότητα να εκμαιεύει τα πιο ενδόμυχα μυστικά των ανθρώπων. Με όπλο του την οργή και την εκδίκηση και τα μαγικά κέρατα θα ψάξει να βρει τον πραγματικό δολοφόνο.
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Joe Hill, “η μεταμόρφωση” είναι μια υβριδική ταινία που αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση. Αν και αρκετά υποσχόμενη η υπόθεση της ταινίας, κάπου στην ανάπτυξη της πλοκής χάνει την μπάλα.
Θα την χαρακτήριζα περισσότερο ως μαύρη κωμωδία με φαντασιακά στοιχεία παρά ως θρίλερ ή ταινία τρόμου.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Alexandre Aja είναι αρκετά ευρηματική και ορισμένα πλάνα είναι απλά χάρμα οφθαλμών. Επίσης, η διακωμώδηση βιβλικών συμβολισμών και ο σουρεαλιστικός χαρακτήρας της ταινίας βγάζουν αρκετό γέλιο.
Αν και η εξαιρετική φωτογραφία σε συνδυασμό με το επιβλητικό βουκολικό τοπίο εμπνέουν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου κάτι τέτοιο δυστυχώς απουσιάζει από την πλοκή του σεναρίου. Όταν λοιπόν η κεντρική σεναριακή ιδέα βασίζεται σε ένα “who done it” ερώτημα περιμένουμε πολύ παραπάνω μυστήριο και μια κλιμάκωση που δεν έρχεται ποτέ. Όσο για το ποιος σκότωσε την άτυχη Merrin αυτό είναι τόσο τρανταχτά φανερό καθώς εξελίσσεται η πλοκή που δεν μας κάνει καμιά εντύπωση όταν επιβεβαιώνεται.
Το σενάριο έχει αρκετά κενά και προς το τέλος της δεύτερης πράξης κάνει μεγάλη κοιλία. Κατά την γνώμη μου η διάρκεια της ταινίας είναι υπερβολικά μεγάλη και κάπου αρχίζει να κουράζει. Η τρίτη πράξη είναι κάπως άδετη με το υπόλοιπο της ταινίας και μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα μάλλον κλισέ λυτρωτικό τέλος. Κι αυτό αφού λίγο πριν το τέλος εμφανίζονται για πρώτη και τελευταία φορά εξαιρετικά ειδικά εφέ για να δώσουν μια σταγόνα τρόμου.
Οι αναδρομές στο ειδιλιακό παρελθόν του ζεύγους Merrin-Ig δίνουν όμορφη χροιά στην ιστορία. Το συνεχές όμως voice over από τον Daniel Radcliffe κουράζει χωρίς να είναι απαραίτητο.
Στα θετικά η εξαιρετική μουσική επένδυση που σε ταξιδεύει.
Οι ερμηνείες στο σύνολο τους αξιόλογες. Ο Daniel Radcliffe, δίνει μια ικανοποιητική ερμηνεία, αγκλιάζοντας το dark side του έτσι ξεπλένει την ρετσινιά του μικρού μάγου από πάνω του. H Juno Temple ως Merrin δεν βρίσκει την δυνατότητα να δείξει τον υποκριτικό της ταλέντο σε μεγάλο βαθμό μιας και ο ρόλος της είναι πολύ κλισέ και δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Μια κοπέλα ,αγία με το χαμόγελο στα χείλη χωρίς κανένα ελλάτωμα. Θα περιμέναμε έναν πιο σύνθετο χαρακτήρα με τον οποίο θα μπορούσε να ταυτιστεί το κοινό και να τον συμπονέσει, με λίγα λόγια ένας τόσο τέλειος χαρακτήρας δεν πείθει και πολύ. Επίσης, πολύ καλή η ερμηνεία του Joe Anderson ως Terry Perrish , αδελφού του Ig και μουσικού της jazz. Η χημεία αυτών τον δύο και το bromance μας αποζημιώνει για πολλά. Εξαιρετικός και ο Max Minghella στον ρόλο του κολλητού φίλου του Ig, Lee.
Mια ταινία που ενώ έχει τα εφόδια να κινηθεί στα όρια της σάτιρας, ανακατεύει πολλά πράγματα μαζί και αγγίζει τελικά τα όρια της παρωδίας με προβλέψιμες ανατροπές, δίχως σφιχτό σενάριο και πολλές δόσεις φτηνού χιούμορ.Καλές ερμηνείες και μια ταινία που μπορεί να βγάλει γέλιο άμα την δείτε με φίλους, αλλά δεν την προτείνω αν θέλετε κάτι ψαγμένο.
Ιλόνα Αγγελίδου,
Film Critiques
Βαθμολογία : 2/5

http://film-c.blogspot.gr/

H σελίδα μας στο facebook:https://www.facebook.com/pages/Film-Critiques/1487390718194091

Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Διαβάστε επίσης

Close