Σκηνοθεσία: Frédéric Tellier
Ηθοποιοί: Raphaël Personnaz, Nathalie Baye, Olivier Gourmet, Michel Vuillermoz, Christa Théret, Thierry Neuvic, Marianne Denicourt, Chloë Stéfani, Adama Niane
Κριτική: Χριστίνα Ιωαννίδου, Movie Heat
Το γαλλικό αστυνομικό θρίλερ, με θέμα την πραγματική υπόθεση ενός serial killer που συγκλόνισε τη Γαλλία κατά την δεκαετία του ’90 με τα αποτρόπαια εγκλήματά του εναντίον νεαρών γυναικών και συνελήφθη χάρη στην επιστήμη ταυτοποίησης του DNA, μπορεί να μην προσφέρει κάτι εντυπωσιακό ή πρωτότυπο, αλλά κρατάει αναλλοίωτο το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος χάρη στις δυνατές ερμηνείες και το αξιοπρεπέστατο σενάριό του.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: “Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο νεαρός αστυνομικός Franck “Charlie” Magne (Raphaël Personnaz) συμμετέχει στην έρευνα για την ανεύρεση ενός κατά συρροή βιαστή και δολοφόνου. Μια υπόθεση που, καταχωρισμένη ως “Serial Killer 1”, θα τον απασχολήσει εμμονικά για σχεδόν μια δεκαετία.”
“The Beast of Bastille”. Έτσι ονομάστηκε από την αστυνομία ο άνθρωπος που βίαζε και δολοφονούσε νεαρές γυναίκες για σχεδόν 10 χρόνια στην καρδιά του Παρισιού. Ένας νεαρός αστυνομικός συγκλονίζεται από τα στυγερά αυτά εγκλήματα και αφοσιώνεται αποκλειστικά στην σύλληψή του. Η υπόθεση είναι αδιαμφισβήτητα πολύ ενδιαφέρουσα και ο σκηνοθέτης Frédéric Tellier την μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη με μια άκρως ρεαλιστική προσέγγιση, ακολουθώντας μια νευρώδη αφήγηση και εστιάζοντας έντονα στους βασικούς χαρακτήρες του. Παρόλο που ως αστυνομικό θρίλερ δεν παρουσιάζει κάτι που δεν έχει ήδη χιλιοειπωθεί, οι δυνατές σκηνοθετικά, σεναριακά και ερμηνευτικά σκηνές που περιστρέφονται γύρω από τον αστυνομικό Charlie και τον δολοφόνο Guy Georges, κρατάνε ψηλά το επίπεδο της ίδιας της ταινίας αλλά και το ενδιαφέρον του θεατή. Οι δύο ηθοποιοί Raphaël Personnaz και Adama Niane κάνουν θαύματα με τους ρόλους τους, ενώ η ασφυκτική ατμόσφαιρα της εποχής μεταφέρεται αυτούσια χάρη στο συνδυασμό πλαναρίσματος του σκηνοθέτη και μοντάζ.
Τα αρνητικά που έχω να προσάψω στο αστυνομικό αυτό θρίλερ είναι δύο. Αφενός, η έλλειψη εντυπωσιασμού. Πέρα από τις δυνατές σκηνές που προανέφερα, η σκηνοθεσία του Tellier φαίνεται να λιμνάζει σε σημεία και το κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατο σενάριο βγαίνει εκτός πορείας με όλες τις φιλοσοφικές αναζητήσεις περί της ανθρώπινης φύσης στις οποίες αναλώνει ενίοτε τους χαρακτήρες του. Αφετέρου, το character development. Ενώ ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστή κάνει ένα φοβερό άλμα εξέλιξης από την αρχή ως το τέλος της ταινίας (εδώ τα εύσημα πάνε όχι μόνο στο σενάριο αλλά και στην υποκριτική ικανότητα του Raphaël Personnaz), από παθιασμένος με τη δουλειά του πρωτάρης σε πεπειραμένο ντετέκτιβ, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την εξέλιξη των υπόλοιπων χαρακτήρων, οι οποίοι φαίνονται κολλημένοι στο σημείο εκκίνησης.
Τελικά, μιλάμε για μια καλή σε γενικές γραμμές ταινία που θα απολαύσουν κυρίως οι φανατικοί του είδους, αλλά και όλοι υπόλοιποι που περιμένουν να δουν την ενδιαφέρουσα οπτικοποίηση μιας αστυνομικής υπόθεσης που τάραξε την κοινή γνώμη της Γαλλίας μερικά χρόνια πριν με την βαναυσότητα του εγκλήματος. Βυθιστείτε στην υπόθεση Serial Killer 1 λοιπόν μαζί με τον Charlie και καλή σας διασκέδαση!
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2.5/5
Για το Movie Heat,
Χριστίνα Ιωαννίδου
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και κινηματογραφικά νέα, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο: facebook.com/movieheat
