Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ ήταν μια ιδιοφυΐα. Περί αυτού δεν χωράει καμία αντίρρηση. Τα αποφθέγματά του για τη ζωή απλά αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.Ο Γάλλος υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα, γνήσιο τέκνο της γαλλικής σχολής διανοούμενων που εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου και της μανιχαϊστικής προσέγγισης των πραγμάτων ανέδειξε μια ευρύτερη οπτική προσέγγιση και φυσικά, ένας τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του υπαρξισμού, του ρεύματος που κόντρα σε κάθε λογική αυτοδιάλυσης του μεμονωμένου ατόμου προς χάρη του απρόσωπου συνόλου, ανέδειξε το ατομικό ως βασικό (και όχι αντιθετικό…) στοιχείο της συλλογικότητας.

Εραστής της Σιμόν Ντε Μποβουάρ, μιας άλλης μεγάλης προσωπικότητας της εν λόγω εποχής και χαρακτηριστικός εχθραδερφός με τον Αλμπέρ Καμί, το να περιγράψεις την σκέψη του Σαρτρ με λίγες λέξεις είναι ασύλληπτα δύσκολο: μπορούν να γραφτούν ολόκληρα βιβλία για το περιεχόμενο των σκέψεων και των προβληματισμών του και πάλι η συνολική κοσμοθεωρία του να μοιάζει να έχει προσεγγιστεί μόνο μερικώς.

Τα αποφθέγματα που ακολουθούν, γεννήματα θρέμματα του λαμπερού μυαλού του Σαρτρ, είναι απλά ένα μικρό δείγμα της ιδιοφυΐας του:

«Ο άνθρωπος είναι αυτό που θέλει ο ίδιος να είναι».

«Από τη στιγμή που θα ακούσεις τις λεπτομέρεις της νίκης είναι δύσκολο να την ξεχωρίσεις από την ήττα».

«Μια χαμένη μάχη είναι η μάχη που νομίζεις ότι έχασες».

«Όπως όλοι οι ονειροπόλοι, έκανα το λάθος να πιστέψω ότι το ξύπνημα από το όνειρο ήταν η πραγματικότητα».

«Κανένα ορισμένο σημείο δεν έχει νόημα χωρίς ένα αόριστο σημείο αναφοράς».

«Δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα από την πράξη».

«Ίσως είναι αναπόφευκτο, ίσως είναι υποχρεωμένος να διαλέξει κανείς ανάμεσα στο να μην είναι απολύτως τίποτα και να υποκρίνεται αυτό που είναι».

«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βουληθεί τίποτα, παρά μόνο αν έχει πρώτα καταλάβει ότι πρέπει να στηρίζεται μόνο στον εαυτό του».

«Μόνο στις αποφάσεις μας είμαστε σημαντικοί».

«Το Κακό είναι το προϊόν της ικανότητας του ανθρώπου να κάνει αφηρημένο αυτό που είναι συγκεκριμένο».

«Μισώ τα θύματα που σέβονται τους δήμιους τους».

«Η ζωή σταματά να έχει νόημα από τη στιγμή που χάνεις την ψευδαίσθηση ότι είσαι αιώνιος».

«Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει».

«Θέλω να διατηρήσω τον κόσμο όπως είναι, όχι γιατί μου φαίνεται καλός – αντίθετα τον θεωρώ άθλιο – αλλά γιατί ζω μέσα σ’ αυτόν και δεν μπορώ να τον καταστρέψω χωρίς να καταστραφώ μαζί του».

«Αν αισθάνεσαι μοναξιά όταν είσαι μόνος, έχεις κακή παρέα».

«Μόνο αυτός που δε τραβάει κουπί έχει χρόνο να ταρακουνήσει τη βάρκα».

«Μπορεί να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά αυτή εδώ είναι η δική μας».

«Έχω παρατηρήσει ότι όλα μας τα προβλήματα προκύπτουν από την αποτυχία μας να χρησιμοποιήσουμε μια απλή και ξεκάθαρη γλώσσα».

«Δεν πρόκειται να είμαι μετριόφρων. Ταπεινός όσο θέλετε, αλλά όχι μετριόφρων. Η μετριοφροσύνη είναι η αρετή των ξενέρωτων».