“Αγοράζοντας και πουλώντας μεταξοσκώληκες, ο Εβρέ Ζονκούρ κέρδιζε κάθε χρόνο ένα ποσό που αρκούσε να εξασφαλίσει στον ίδιο και στη γυναίκα του εκείνες τις ανέσεις που στην επαρχία έχουμε την τάση να τις θεωρούμε πολυτέλειες. Απολάμβανε διακριτικά τα υπάρχοντα του και η προοπτική- αληθοφανής-να γίνει πραγματικά πλούσιος τον άφηνε τελείως αδιάφορο.

Ήταν, άλλωστε, από τους ανθρώπους που αγαπούν να παρευρίσκονται στη ζωή τους , θεωρώντας ανάρμοστη οποιαδήποτε φιλοδοξία να τη ζήσουν.

Θα έχετε παρατηρήσει πως αυτοί οι άνθρωποι παρατηρούν την μοίρα τους με τον τρόπο που, οι περισσότεροι, συνηθίζουν να παρατηρούν μια βροχερή μέρα.”

by iphigeneia panetsou, Αλεσσάντρο Μπαρίκο, ΜΕΤΑΞΙ
Το ΜΕΤΑΞΙ του Αλεσσάντρο Μπαρίκο, μου το χάρισε μια φίλη μου, τουλάχιστο 15 χρόνια πριν . Το ερωτεύτηκα από την πρώτη σελίδα. Οταν, πριν μερικά χρόνια, ο Μπαρίκο συνεργάστηκε με την Ντετρεμέρ και εκδόθηκε με δική της εικονογράφηση στα γαλλικά, ήταν σαν να υλοποιήσαν το απόλυτο βιβλίο τέχνης . Γιατί εκτός από τις εκπληκτικές εικόνες που δημιουργήσε η εικονογράφος νομίζω ότι η γαλλική γλώσσα βοήθησε ακόμη περισσότερο στην υλοποίηση της ονειρικής και ευθραυστης ατμόσφαιρας της ιστορίας. Άλλωστε τα γαλλικά είναι και η μητρική γλώσσα του ήρωα.