Όπως ένα πήλινο αγγείο σπάει σε κομμάτια,
έτσι θα κομματιαστούν κι εκείνοι που ζητάνε καταφύγιο,
γιατί αυτο γεννάει θλίψη
και το ένα μπέρδεμα γεννάει μετά το άλλο.
Εκείνοι που επιθυμούν παρηγοριά
έρημο θα βρούνε.
Και δάκρυα καρτερούν εκείνους
που βάσισαν την παρηγοριά τους
στην υπεροψία του σκοπού τους

Συνάντησα κάποιον άνθρωπο στη σκιά ενός ναού
κι είδα το πρόσωπο μου μέσα στα δάκρυά του.

Κανείς δεν πρόκειται να σε ξυπνήσει από το λήθαργό σου
και ο ήλιος θα ‘χει ανατείλει και θα μεσουρανεί
πριν κάνεις ένα βήμα.
Η χοντρόπετση καρδιά σου
θα τυφλώνει τα μάτια σου τις ώρες της οδύνης,
κι όπως χάνεται κανείς μέσα στο σκοτεινό το δάσος,
έτσι θα γίνει και μ’ εσένα
αν μεινεις στο ναό που λάξεψε η σκέψη.

Α, φίλε,
πρέπει να ‘ναι δυνατή η φωτιά που καίει για να κατακάψει το σπίτι της παρηγοριάς,
να μεγαλώσει την αδηφάγο ανησυχία’
γιατί μέσα απ’ αυτή τη σύγχυση
θα γεννηθεί η τέλεια κατανόηση.

Στρέψε το βλέμμα σου στο όλο
γιατί στο μερικό υπάρχει μαρασμός.

Krishnamurti Jiddu – Παραβολές και ποιήματα