Το ότι ο Άλφρεντ Χίτσκοκ υπήρξε μια ιδιαίτερη προσωπικότητα πιστεύω γίνεται αντιληπτό μέσα από τις ταινίες του. Η σκηνοθετική του ματιά και τα ξεχωριστά κόνσεπτ, δικαίως τον ανακήρυξαν άρχοντα του σασπένς και των θρίλερ. Ποιος ήταν όμως ο Άλφρεντ Χίτσκοκ στην καθημερινότητά του;

Ο Άλφρεντ Τζόζεφ Χίτσκοκ γεννήθηκε σαν σήμερα, 13 Αυγούστου το 1899, στο Λέιτονστοουν του Λονδίνου. Φοίτησε αρχικά σε μία τεχνική σχολή, όπου διδάχτηκε μηχανική, ηλεκτρολογία, ακουστική και ναυπηγική. Αρχικά, βιοποριζόταν δουλεύοντας σε μία τηλεγραφική εταιρεία, ενώ παρακολουθούσε και μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.

Η πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο ήταν το 1920, όταν εργάστηκε στο παράρτημα της Paramount Pictures, στο Λονδίνο. Η δουλειά του ήταν να σχεδιάζει τους τίτλους αρχής για όλες τις ταινίες του στούντιο. Δύο χρόνια αργότερα, μια συγκυρία έμελλε να είναι καθοριστική για τη σκηνοθετική καριέρα του. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Always Tell Your Wife, αρρώστησε και ζητήθηκε από τον Χίτσκοκ να τον αντικαταστήσει για να ολοκληρωθεί η ταινία. Οι παραγωγοί εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και του αναθέσαν να γυρίσει την πρώτη του ολοκληρωμένη ταινία, “Αριθμός 13”.

Όταν λίγα χρόνια μετά το στούντιο έκλεισε, ο Χίτσκοκ προσλήφθηκε από την Gainsborough Pictures, ως σεναριογράφος. Εκεί έκανε και την πρώτη μεγάλη ταινία της καριέρας του, Pleasure Garden. Ακολούθησαν, πολλές, μεγάλες επιτυχίες τη δεκαετία του ’30, όπως τα “39 Σκαλοπάτια” και “ο Άνθρωπος που Ήξερε Πολλά”, μέχρι που μετακόμισε στις ΗΠΑ. Εκεί, επί 20 χρόνια γύριζε ασταμάτητα ταινίες, όπως το “Ρεβέκκα”, “Σιωπηλός Μάρτυς”, “Δεσμώτης του Ιλίγγου”, “Τα πουλιά” και το “Ψυχώ”. Το 1955 προλόγιζε μια τηλεοπτική σειρά με τίτλο “Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει”, η οποία διήρκεσε δέκα χρόνια.

Πέθανε στις 29 Απριλίου του 1980 από νεφρική ανεπάρκεια.

Φοβίες και ιδιαιτερότητες

Ο Χίτσκοκ προτιμούσε πάντα τις ξανθιές πρωταγωνίστριες και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τον χαρακτήρισαν μισογύνη, για τον τρόπο που τους φερόταν. Συγκεκριμένα, η Τίπι Χέντρεν, πρωταγωνίστρια στις ταινίες “Πουλιά” και “Μάρνι”, είχε δηλώσει πως ενώ στην αρχή για να την προσεγγίσει της φερόταν καλά, αργότερα την παρακολουθούσε στην ιδιωτική της ζωή, απέρριπτε επαγγελματικές προτάσεις της χωρίς να τη ρωτήσει και στα γυρίσματα της πρώτης ταινίας, τη …βασάνιζε με την επίθεση πραγματικών πουλιών. Μέχρι και η γυναίκα του, Άλμα Ρεβίλ, της είχε ζητήσει συγγνώμη για τη συμπεριφορά του άντρα της.

Επιπλέον, ο Χίτσκοκ, είχε διάφορες περίεργες φοβίες, όπως αυτή με τους αστυνομικούς. Η φοβία αυτή, αποκτήθηκε μάλλον όταν ο Χίτσκοκ ήταν ακόμα παιδί. Ο πατέρας του, για να τον τιμωρήσει για κάποια αταξία, τον είχε στείλει στο τμήμα, όπου τον έβαλαν σε ένα κελί για μερικές ώρες, ως παραδειγματισμό. Από τότε, έτρεμε στην ιδέα και μόνο της αστυνομίας.

Εκτός αυτού, είναι γνωστή η απέχθεια του Χίτσκοκ για τα αυγά. Δεν τα έτρωγε ποτέ και σιχαινόταν ακόμα και να τα αντικρίσει. Ο ίδιος έλεγε: «Αυτό το στρογγυλό άσπρο πράγμα χωρίς τρύπες. Έχεις δει ποτέ κάτι πιο αηδιαστικό από ένα κρόκο που σπάει και χύνεται; Το αίμα είναι εντυπωσιακό, κόκκινο. Άλλα ο κρόκος του αυγού είναι κίτρινος, αηδιαστικός. Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ αυγό».

Τέλος, ο Χίτσκοκ ήταν αυτός που καθιέρωσε τη συνήθεια να πηγαίνουμε στον κινηματογράφο πριν από την έναρξη της ταινίας. Μέχρι τότε, ο κόσμος μπορούσε να μπαίνει στην αίθουσα όποια στιγμή ήθελε. Με την κυκλοφορία, όμως, του “Ψυχώ”, ο Χίτσκοκ απαγόρευσε να κόβονται εισιτήρια μετά την έναρξη, έτσι ώστε οι θεατές να αναγκάζονται να παρακολουθούν την ταινία από την αρχή.

Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου