-Χρήστο, μας είσαι μια οικεία φυσιογνωμία. Σε γνωρίσαμε μέσα από την “Ανδρονίκη”, σε αγαπήσαμε μέσα από τα live και συνεχίζεις να μας κρατάς σε εγρήγορση με το πρόσφατο εγχείρημά σου, το τραγούδι “Ασπιρίνη”.  Μίλησέ μας για αυτή σου την εμπειρία. 

-Καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία. Έψαχνα καιρό να βρω ένα τραγούδι για να διασκευαστεί στον δίσκο. Ήθελα μέσα στο υλικό μας, να υπάρχει κάτι που να ήταν ερέθισμα για μένα, όταν ξεκίνησα να τραγουδάω. Όταν μου πρότειναν οι συνεργάτες μου να κάνω διασκευή την Ασπιρίνη τότε αυτόματα συνειδητοποίησα πως η Ασπιρίνη είναι η εφηβεία μου. Είναι αυτή η ανεμελιά, ο εαυτός μου παιδί, οι φίλοι μου, οι βαθιές συζητήσεις για τους γονείς μας και πώς αντιλαμβανόμασταν την αγάπη, τον έρωτα, τη ζωή την ίδια.

Όταν πρότεινα στους δημιουργούς και μέσα σε αυτούς βάζω και την Νατάσσα Μποφίλιου γιατί υπήρξε αγωγός για να φτάσει στα αυτιά μας το τραγούδι αυτό, χάρηκαν πολύ. Χάρηκαν διότι επιτρέψτε μου να πω, πως είναι άνθρωποι που με πίστεψαν. Πίστεψαν πως η προσέγγιση μου θα είναι ουσιαστική, βαθιά προσωπική και θα έχει κάτι να πει.

Δεν θα μπορούσε φυσικά να γίνει χωρίς τον ενορχηστρωτή μου και αγαπημένο φίλο Νίκο Μερτζάνο, ο οποίος έδωσε όλη αυτή την πνοή και την Φαίδρα Νταϊόγλου η οποία χορογραφεί και σκηνοθετεί το κλιπ μας. Έχω σπουδαίους συνεργάτες δίπλα μου στο εγχείρημα αυτό και είναι η μεγαλύτερη μου ανάσα. Είμαι βαθιά ευγνώμων στους δημιουργούς που μου έδωσαν τη σκυτάλη και η Ασπιρίνη μας, ταξιδεύει…

-Θέλω να σταθούμε λίγο στη συνεργασία σου με τον Κώστα Μακεδόνα. Ερμηνεύσατε μαζί το τραγούδι “Καινούργοι άνθρωποι”, με μεγάλη επιτυχία. Μοιράσου μαζί μας τα συναισθήματά σου. 

-Οι Καινούργιοι Άνθρωποι είναι το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε από το άλμπουμ που έρχεται. Είναι σε μουσική ενός δικού μου ανθρώπου που του χρωστώ το ξεκίνημα μου στη δισκογραφία, του Γιώργου Κυριάκου και σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη για τον οποίο δεν έχω να πω τίποτε, παρά ότι είμαι περήφανος και ευγνώμων  που έχω τραγουδήσει στίχους του.

Όταν πήρα τους στίχους στα χέρια μου, ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του ‘22 , διαβάζοντας τους κατευθείαν σκέφτηκα πως είναι τραγούδι ντουέτο. Γυρίζοντας από το ωδείο στο σπίτι σκεφτόμουν με ποιον θα μπορούσα να το τραγουδήσω. Σκέφτηκα τον Κώστα Μακεδόνα. Μέσω των συνεργατών μου του στείλαμε την πρότασή μας με απόλυτο σεβασμό.

Την επόμενη ημέρα, είχαμε την θετική του απάντηση. Ο Κώστας για μένα είναι ένας άνθρωπος που όχι μόνο μου έδωσε το βήμα τραγουδώντας και παίζοντας μαζί μου στο κλιπ, αλλά με βοήθησε ουσιαστικά στο πώς να ερμηνεύω και στο πώς να πλησιάζω τους στίχους. Είμαι πολύ τυχερός που έχω αυτή τη συνεργασία με έναν τόσο μεγάλο καλλιτέχνη.

-Επανέρχομαι ξανά στο τραγούδι Ασπιρίνη και θέλω να σε ρωτήσω, πώς ένιωσες έχοντας κατά νου ότι το ίδιο τραγούδι έχει ερμηνεύσει η Νατάσα Μποφίλιου; 

-Είναι πολύ δύσκολο να τραγουδήσεις σε δισκογραφία τραγούδια που έχουν τραγουδήσει τέτοιου βεληνεκούς τραγουδιστές. Εγώ την Νατάσσα την θεωρώ την μεγαλύτερη της γενιάς της κι όχι μόνο για την τέχνη της αλλά και την υπόσταση της ως άνθρωπος. Είναι αλληλένδετα αυτά για μένα. Όσον αφορά αυτό που λέτε, εγώ προσέγγισα το τραγούδι με πολλή αγάπη και ταπεινότητα.

-Θέλω να σταθούμε στο video clip του τραγουδιού, όπου η χορογράφος Φαίδρα Νταϊόγλου πλαισιώνεται με την υπέροχη φωνή σου και το αποτέλεσμα είναι καθηλωτικό. Πώς βίωσες εσύ την όλη εμπειρία; 

-Η Φαίδρα είναι ένας άνθρωπος που κυριολεκτικά μπορεί να μεταμορφώσει την πιο άσχημη κούπα, σ ‘ ένα ανθισμένο δέντρο. Έχει δουλέψει πολλές ώρες και μέρες γι’ αυτό το αποτέλεσμα, το οποίο εγώ βλέποντας το, ξεχνώ την ασχήμια του παρόντος γύρω μας. Έχει σκηνοθετήσει εκτός από την χορογραφία και γενικώς έχει λειτουργήσει ως παραγωγός της όλης δουλειάς. Η Φαίδρα είναι άνθρωπος μου, το δεξί μου χέρι στην ομάδα μου.

-Ποια είναι τα σχόλια που αποκομίζεις από το κοινό για αυτά τα δύο τραγούδια;

-Επειδή και τα δύο αυτά τραγούδια του δίσκου έχουν ταξιδέψει και ταξιδεύουν, καθημερινά παίρνω πολλά μηνύματα που προσπαθώ να απαντώ σε όλα. Τα σχόλια των ανθρώπων είναι αυτά που μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίζω μέσα στους τόσους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Είναι στήριγμα οι άνθρωποι. Και είναι τόσο τεράστιο ενεργειακά που ένα τραγούδι μας, επηρεάζει τη ψυχή ενός ατόμου στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Πανέμορφο συναίσθημα.

Από την άλλη γενικώς στη ζωή παρατηρώ πάντοτε όλες τις όψεις και εκτιμώ την ειλικρίνεια. Εκτιμώ αυτούς που δεν τους αρέσει αυτό που κάνω. Ενώ κάποτε στην εφηβεία ήθελα να αρέσει σε όλους η δουλειά μου, τώρα πια με αφορά μόνο η προσήλωση σε αυτό και όσοι περπατούν δίπλα μου. Το κοινό που περπατάμε μαζί στη ζωή δηλαδή.

-Που μπορούν να σε απολαύσουν οι ακροατές το χειμώνα; Ετοιμάζεις κάποια live πέραν της γενέτειράς σου;

-Φυσικά. Με βρίσκετε σε μια εβδομάδα προβών και ετοιμασιών διότι την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου εμφανίζομαι στη Θεσσαλονίκη στο Καφωδείο Ελληνικό, την Παρασκευή 1η Δεκεμβρίου υποδεχόμαστε τον μήνα στην Μυροβόλο Άνοιξις στην Καβάλα και 4 Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας , στην ιστορική Μπουάτ Απανεμιά στην Πλάκα.

Έχω πολύ χαρά διότι είναι τρία μέρη που δεν έχω ξαναπαίξει ποτέ. Και μ’ αρέσει που σιγά σιγά η δουλειά μας βρίσκει αποδέκτες εκτός της γενέτειρας μου της Θήβας, την οποία αγαπώ πολύ.

-Θα μας αποκαλύψεις τα άμεσα μελλοντικά σου σχέδια; 

-Ζω για το όνειρο και τα σχέδια.
Θα πω όμως ένα σίγουρο.
Πολύ σύντομα με το καινούργιο έτος θα έχουμε ολοκληρωμένο το άλμπουμ και πετάω στα σύννεφα από χαρά γιατί έχει δουλευτεί με πολύ κόπο και μεράκι.

Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα