Ο Γιάννης Ταυλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988 και ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές στην ηλικία των 8 χρόνων.
Είναι συνθέτης, ενορχηστρωτής, μαέστρος, πολύ-οργανίστας, καθηγητής μουσικής και μουσικός παραγωγός. Διαθέτει πτυχία κλασικής αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας καθώς και δίπλωμα κλασικής κιθάρας και σύνθεσης. Έχει γράψει συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, έργα για κιθάρα, πιάνο και κύκλους τραγουδιών.
Τον Ιανουάριο του 2022 κυκλοφόρησε ο πρώτος του προσωπικός δίσκος ‘’Τέσσερεις Τριλογίες’’ στον οποίο συμμετέχουν 15 τραγουδιστές και 26 μουσικοί. Έχει ενορχηστρώσει για την συμφωνική ορχήστρα Δήμου Αθηναίων και την Ορχήστρα σύγχρονης μουσικής της Ε.Ρ.Τ. Έχει παράλληλα ασχοληθεί με το θέατρο, γράφοντας μουσική για παραστάσεις, κάνοντας μουσική διδασκαλία, αλλά και συμμετέχοντας ως performer σε παραγωγές του Υπουργείου Πολιτισμού, του Εθνικού Θεάτρου κ.α.
Ως μουσικός έχει ηχογραφήσει για τους Γιώργο Νταλάρα, Μπάμπη Στόκα, Γιάννη Κότσιρα, Σπύρο Γραμμένο, Λεωνίδα Μπαλάφα, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Παντελή Κυραμαργιό κ.α. Είναι ιδρυτικό μέλος των Alcedo folk band από το 2018, μαέστρος της Ανοιχτής Ορχήστρας από το 2021 και εργάζεται στην μουσική εκπαίδευση από το 2010. Αυτή την εποχή εμφανίζεται με τον Σπύρο Γραμμένο και τον Κωνσταντίνο Πουλή σε μουσικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα.
Με αφορμή τη δεύτερη δισκογραφική του δουλειά που φέρει τίτλο «Τραγούδια μίας χρήσης» ή αν προτιμάτε «disposable songs», έδωσε συνέντευξη στην Κατερίνα Σιδέρη και οι απαντήσεις του, έχουν αρκετό ενδιαφέρον.
-Γιάννη, η δεύτερη δισκογραφική σου κατάθεση, έχει τίτλο «Τραγούδια μιας χρήσης». Πως αποφάσισες αυτόν τον τίτλο;
Η αρχική ιδέα μου ήρθε όταν σκέφτηκα πως στον καταιγισμό πληροφοριών που ζούμε, ένα τραγούδι συνήθως έχει μία ευκαιρία να αποδείξει την αξία του γιατί ελλοχεύει πάντα το scroll down που θα το στείλει στα αζήτητα. Οπότε κατά κάποιο τρόπο τα τραγούδια έγιναν μίας χρήσης.
-Ακούγοντας τους προάγγελους του δίσκου, τα τραγούδια που φέρουν τίτλους «αισιόδοξο τραγουδάκι» και «ρομαντικό τραγουδάκι», γέλασα με το καυστικό χιούμορ και προβληματίστηκα με τις αλήθειες που κρύβουν. Τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις τους;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να πεις αυτό που θες, δε σημαίνει ότι επειδή ένα ζήτημα είναι σοβαρό πρέπει κατά ανάγκη να είναι σοβαρός ή μάλλον σοβαροφάνης ο τρόπος που θα καταπιαστείς μαζί του.
Αν πάρουμε για παράδειγμα την διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, μπορείς να διδάσκεις αυστηρά και σοβαρά αλλά από την άλλη μπορείς να το κάνεις ευχάριστα και διασκεδαστικά, προτιμώ το δεύτερο. Σε αυτά τα τραγούδια ήθελα να μιλήσω για την θνησιμότητα στο ένα και για τις σχέσεις στην εποχή μας στο άλλο, το έκανα με τον τρόπο μου.
-Θα ήθελα να μας πεις, πως προέκυψε η μουσική στη ζωή σου; Τι είναι αυτό που σε τράβηξε στους κόλπους της;
Ζητούσα από την πρώτη δημοτικού να μάθω κιθάρα. Τελικά μου έκαναν τη χάρη όταν πήγα τρίτη, όλα τα άλλα είναι ιστορία. Απλώς βρήκα τον εαυτό μου σε αυτή εξαρχής.
-Σε μια εποχή όπου πολλά αντικείμενα και μη είναι μιας χρήσεως, τι είναι αυτό που πρέπει να διασφαλίσουμε σαν κόρη οφθαλμού για να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις του σήμερα;
Να είμαστε ειλικρινείς στον εαυτό μας και στα όνειρα μας χωρίς τα προσωπικά μας θέλω να καταπιέζουν άλλους. Πραγματικά μόνο η ευγένεια και η καλοσύνη θα μας σώσουν.
-Διαθέτεις στο ενεργητικό σου ένα πλούσιο βιογραφικό ξέχειλο από μουσική και γνώσεις σε μουσικά όργανα. Πως αυτό-προσδιορίζεσαι; Πως συστήνεσαι σε έναν νέο φίλο;
Δυσκολεύομαι πάρα πολύ σε αυτό. Για άλλους είμαι καθηγητής, για άλλους είμαι ένας κιθαρίστας, για άλλους μαέστρος και ενορχηστρωτής, για κάποιους συνθέτης και τραγουδοποιός και για ελάχιστους όλα αυτά μαζί. Εγώ από πάντα ήθελα να εκφράζομαι με τη μουσική, κυρίως βρίσκω τον εαυτό μου όταν δημιουργώ.
-Ίσως μια μέρα, είναι ένα ακόμη τραγούδι του δίσκου σου που προσωπικά στο άκουσμά του, μου γεννά ελπίδες. Πως θα συνέχιζες τη φράση, «ίσως μια μέρα αλλάξουν όλα, προς το …» και γιατί.
Ίσως μία μέρα να αλλάξουν όλα. Προς το παρόν είμαστε εδώ που είμαστε και ας κάνουμε το καλύτερο δυνατόν με αυτά που ξέρουμε ήδη. Δεν μου αρέσει πολύ η κατάσταση του να ελπίζω, προτιμώ να παλεύω με το τώρα.
-Τραγούδια συνείδησης, συνειδητοποίησης, τραγούδια για άλλους αστεία και για άλλους γροθιά στο στομάχι. Αναρωτιέμαι λοιπόν, τι θέλεις να μοιραστείς με το κοινό μέσα από αυτό το μουσικό ταξίδι;
Κάθε τραγούδι από αυτά γράφτηκε επειδή κάτι με προβλημάτιζε, βασίστηκα σε βιώματά μου και σε προσωπικές μου σκέψεις ακόμα και σε παιδικές μου αναμνήσεις, αλλά το έκανα ως κάποιος που ζει στο σήμερα, οπότε κάτι προσωπικό μπορεί να αφορά και άλλους ανθρώπους και κάποιος να βρει κομμάτια του εαυτού του μέσα σε αυτά τα τραγούδια.
-Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια του Γιάννη;
Έχω προγραμματισμένες εμφανίσεις στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις της επαρχίας τον Μάιο, ελπίζω να έχω ένα αρκετά γεμάτο καλοκαίρι και ταυτόχρονα επεξεργάζομαι την επόμενη μου δισκογραφική δουλειά που θα ξεκινήσει από φθινόπωρο.
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα
