-Σπύρο, αρχικά ας συστηθούμε! Διαβάζω στο βιογραφικό σου για μουσικές σπουδές. Έχεις γράψει μουσική σε θεατρικές παραστάσεις. Έχεις συμμετάσχει σε 2 δίσκους ως συνθέτης και πρόσφατα κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός σου δίσκος. Πως προέκυψε η μουσική στη ζωή σου;

-Η μουσική στη ζωή μου ήρθε αργότερα από καθαρή επιλογή. Πρώτα με βρήκε η ποίηση, οι στίχοι και οι σκέψεις που είχα ανάγκη να αποτυπώνω στο χαρτί από τα δώδεκά μου. Νόμιζα μέχρι τα είκοσι πως αυτό ήταν.

Πως θέλω να λέω τις ιστορίες μου. Εκεί γύρω στα είκοσι κατάλαβα πως κάτι λείπει από τη ζωή μου, κάτι που να με αγκαλιάζει, να κοιμάμαι μαζί του, να με ξυπνά. Και έτσι μια μέρα μπήκα σε ένα ωδείο, ερωτεύτηκα ένα πιάνο κεραυνοβόλα και από τότε δεν το άφησα ποτέ.

-Γιατί επέλεξες η ονομασία του δίσκου σου να είναι “μπελ επόκ“;

-Με ενδιέφερε να βρω αυτή την εποχή στο σήμερα.

Με νοιάζει η απελευθέρωση σε αυτό το δίσκο. Μια ηρεμία με τον εαυτό μου και τις σκέψεις μου. Να αγκαλιάσω την ομορφιά.

Αυτός ο δίσκος είναι πρώτα μια αλλαγή στάσης ζωής και ένας επαναπροσδιορισμός στα πάντα.

-Στο σήμερα τι αποτελεί για σένα “μπελ επόκ”;

-Μπελ επόκ για μένα είναι η τρυφερότητα.

Ένα χάδι.

Το χέρι και η επαφή. Το μοίρασμα των ανθρώπων και το κοινό ταξίδι. Μικρές στιγμές, μικρές σκέψεις μέσα στη μέρα, μικρές κινήσεις αγάπης και φροντίδας και η αλληλεγγύη.

-Έχει ανάγκη μια ‘μπελ επόκ‘ στη ζωή του ο σύγχρονος άνθρωπος;

-Ναι. Έχουμε ανάγκη από μια ανάσα. Μια στάση και λίγο χρώμα. Σε μια εποχή που όλα τρέχουν με χίλια, νιώθω πως χρειάζεται μια μικρή καθυστέρηση.

-Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο τραγούδι “απ‘ την αρχή”. Από πού εμπνεύστηκες για αυτούς τους τόσο αφυπνιστικούς στίχους; Έχουμε ανάγκη για restart; 

-Το τραγούδι αυτό το έγραψα για τη θεατρική παράσταση του Κρατικού θεάτρου Βορείου Ελλάδος “Πράγα”. Καθώς έγραφα λοιπόν για την παράσταση και ανεβοκατεβαίνοντας Θεσσαλονίκη, κάπου εκεί μέσα στο τρένο έγινε η αρχή.

Ύστερα ένα βράδυ στο σπίτι μου ξημερώματα, κατάλαβα πως ελπίζω σε ένα restart. Να δούμε τον κόσμο απ’ την αρχή. Όταν έγραψα αυτό το τραγούδι αμέσως κατάλαβα πως ήθελα ο δίσκος να τελειώνει με αυτή τη φράση “να τρως ε” γιατί ίσως δεν υπάρχει πιο ανιδιοτελής σκέψη αγάπης. Εκεί για μένα είναι το κουμπί. Το restart. Σε αυτή τη φράση.

-Εσύ σε μένα. Ένα ακόμη τραγούδι που ξεχώρισα στον δίσκο σου. Σχέσεις, προδοσίες και δεύτερες ευκαιρίες. Τις δίνουμε; Χρειάζεται να τις δώσουμε;

-Αυτό είναι κάτι προσωπικό στον καθένα. Οι ευκαιρίες είναι για τους ανθρώπους και οι άνθρωποι είναι για τις ευκαιρίες. Προσωπικά δεν απαιτώ όλα να συμβαίνουν με την πρώτη. Για μένα τα πράγματα όλα εκπαιδεύονται.

-Αγαπάμε, το δικό μου αγαπημένο τραγούδι από την προσωπική σου κατάθεση ψυχής. Αλήθεια αγαπάμε; Αγαπάμε ανιδιοτελώς ή πάντα περιμένουμε ανταπόκριση;

-Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, ναι, και η αγάπη εκπαιδεύεται. Η ανιδιοτέλεια δεν ξέρω αν υπάρχει ή τέλος πάντων δε την αναζητώ άμεσα. Αγάπα με για την πάρτη σου, δε με νοιάζει. Με νοιάζει όμως η φροντίδα. Η κατανόηση και όσα μπορούμε να μοιραστούμε.

-Κλείνοντας την όμορφη συζήτηση μας, θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας, τι ετοιμάζεις για τη συνέχεια;

-Στις 22 Μαΐου, στις 18:30 το απόγευμα έχουμε το επόμενο μας Live το οποίο ανοίγει το «Satyrs and meanads porn film festival» στο Romantso.

Θα βρίσκομαι εκεί με τη μπάντα μου, με τραγούδια από το νέο μου δίσκο αλλά και αγαπημένες διασκευές. Όμως το πιο ενδιαφέρον είναι ότι θα υποδεχτώ στη σκηνή αγαπημένους φίλους και καλλιτέχνες για να μοιραστούμε τα τραγούδια μας.

Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα