Μπορεί η επίσημη ημερομηνία γέννησης του Μίκυ Μάους να είναι η 18η Νοεμβρίου του 1928, όμως η ημέρα που πρωτοεμφανίστηκε σε έντυπη μορφή και δελέασε τους λιλιπούτειους φίλους του, ήταν η 13η Ιανουαρίουτου 1930.
Δημιουργός του, ο διεθνούς φήμης και ταλαντούχος Γουόλτ Ντίσνει, κατάφερε με την εφευρετικότητά του, τους αστείους διαλόγους και το αστείρευτο πάθος του, να μονοπωλεί το παιδικό ενδιαφέρον ενός τόσο απαιτητικού κοινού με τον Μίκυ Μάους, ένα ήρωα κινούμενων σχεδίων με μορφή ποντικιού και ανθρώπινη φύση!
Ο εξυπνούλης Μίκυ, η ρομαντική Μίνι, η οικογένεια παπιών Ντακ, ο πιστός του φίλος Πλούτο και ο άσπονδος αντίπαλός τους Μαύρος Πιτ, πρωταγωνίστησαν σε άπειρες περιπέτειες και κράτησαν συντροφιά σε πολλές γενιές παιδιών, αναζωπυρώνοντας τη φαντασία τους μέσα από ιστορίες αθωότητας, ενεργητικότητας, σκανταλιάς, επινοητικότητας και συντροφικότητας, καταλήγοντας στην επιδοκιμασία του καλού και ηθικού στοιχείου, έναντι της μηχανορραφίας και της αθέμιτης,ύπουλης και πονηρής συμπεριφοράς των «κακών» της ιστορίας.
Ο Μίκυ Μάους και τα υπόλοιπα κόμικς που ακολούθησαν, απέδωσαν στα παιδιά πολλαπλά οφέλη. Μέσα από την έντυπη μορφή τους, εξασκούσαν τους μικρούς τους θαυμαστές στην ανάγνωση με έναν διασκεδαστικό και πολύ προσιτό και παραστατικό τρόπο. Παράλληλα τους πυροδοτούσαν με ιδέες και πολύχρωμες εικόνες (στα επόμενα χρόνια) τη φαντασία τους και τους καλλιεργούσαν το αίσθημα της αποταμίευσης για να μπορούν να προμηθεύονται αυτόνομα το πολύτιμο βιβλίο κάθε εβδομάδα.
Προσέτι, τα παιδιά μυήθηκαν στον κόσμο της συλλογής και δημιούργησαν πολυάριθμες συλλογές από κόμικς, διεύρυναν τον κοινωνικό τους κύκλο σχολιάζοντας και αναπαράγοντας τις αστείες ιστορίες που ξαναδιάβαζαν τις οποίες μοιράζονταν με αμείωτο πάντα ενδιαφέρον με τους φίλους τους.
Ανήκω σε γενιά που μεγάλωσε με τον Μίκυ και την παρέα του και ακόμα αναπολώ με νοσταλγία και συγκίνηση, τα πολύτιμα μικρά βιβλιαράκια που μου κρατούσαν συντροφιά και τροφοδοτούσαν δημιουργικά τον άπλετο ελεύθερο χρόνο μου. Ανέμελα παιδικά χρόνια χωρίς κινητό, χωρίς πολλές παιδικές εκπομπές στην τηλεόραση, με πολύ παιχνίδι και τα βιβλία του Μίκυ να αλλάζουν χέρια, να χαρίζονται, να ανταλλάσσονται, να δανείζονται και να αποθηκεύονται ευλαβικά σε κουτιά από παπούτσια!
Αναπόφευκτα μετά από τέτοιες σκέψεις έρχεσαι αντιμέτωπος με το σήμερα και η σύγκριση είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχουν πλέον κόμικς και γενικά παιδικά περιοδικά με αγνές ιστορίες, διότι δυστυχώς έχουν αντικατασταθεί με παιχνίδια στο κινητό, στο tablet, σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Πλέον τα παιδικά παιχνίδια προωθούν έμμεσα αλλά πολλές φορές και απροκάλυπτα, τη βία, το μίσος, τον κακό αντίπαλο που πρέπει άρδην να εξοντωθεί μέχρι τελικής πτώσεως!
Αίματα, θανάσιμα χτυπήματα, έντονες,ενθουσιώδεις, άναρθρες και ενθαρρυντικές ζητωκραυγές και επιβραβεύσεις, εκκωφαντικές μουσικές υποκρούσεις ωθούν τα παιδιά να συνεχίσουν και να κατακτούν τα επίπεδα του παιχνιδιού με αμείωτο ενδιαφέρον, που γίνονται όλο και πιο τρομακτικά και αποκρουστικά για τη παιδική ψυχή!
Μετά από μικρή τριβή με αυτή τη κατηγορία παιχνιδιών, τα παιδιά εθίζονται, νιώθουν το αίσθημα της νίκης συνθλίβοντας τον τραυματία με τον οποίο πολεμούν, ο οποίος είναι είτε άνθρωπος, είτε ζώο αλλά πολλές φορές και τερατόμορφο κατασκεύασμα, οικειοποιούνται τέτοιων συμπεριφορών, παραδειγματίζονται από την εικονική δύναμη που θεωρούν ότι διαθέτουν, υιοθετούν τους λάθος τρόπους επίλυσης των διαφορών τους, και μεταχειρίζονται τους άλλους εχθρικά και βίαια…
Ακόμα και οι διαφημίσεις τέτοιων παιχνιδιών που στα μάτια των μεγάλων φαντάζουν τρομακτικές, στα παιδικά μάτια θεωρούνται δέλεαρ και μια πρόκληση για χωρίς χρονοτριβές απόκτηση του διαφημιζόμενου είδους.
Έρευνες αναφέρουν ότι η ποσοστιαία αύξηση των πωλήσεων αυτής της κατηγορίας παιχνιδιών, η οποία έλκει αγόρια και κορίτσια, ναι καλά διαβάσατε και κορίτσια χρόνο με το χρόνο ακολουθεί εκθετική ανοδική πορεία με τους ερευνητές να εφιστούν την προσοχή στους γονείς και να κρούουν το κώδωνα κινδύνου.
Είναι άμεση και επιτακτική η ανάγκη για την προστασία της παιδικής ψυχής!
Μας αφορά όλους και όλοι μπορούμε να συνδράμουμε τόσο τα δικά μας μα και άλλα παιδιά. Δίνοντας ευκαιρίες για συλλογικά παιχνίδια μακριά από οθόνες, προτείνοντας ασχολίες σε εξωτερικούς χώρους κοντά στη φύση και το άπλετο φως, εντάσσοντάς τους σε ομαδικές ή μη δραστηριότητες, προάγοντας την αθλητική κουλτούρα, αναπτύσσοντας τις όποιες δεξιότητές τους, ενθαρρύνοντας τα να αποκτήσουν χόμπι, οργανώνοντας συνευρέσεις με φίλους, θα κατορθώσουν να αποσπάσουν την παρατεταμένη προσοχή τους από τους ακατάλληλους τρόπους διασκέδασης, οι οθόνες θα αποδυναμωθούν στα μάτια τους και θα πάψουν να αποτελούν εμμονή.
Έχω πολλές φορές αναφέρει ότι τα παιδιά αποτελούν το μέλλον μας, τη συνέχεια του κόσμου μας και αυτή η συνέχεια πρέπει να είναι ομαλή και υγιής. Μπορούμε να τα καταφέρουμε, δεν είναι δα δύσκολο να αλλάξει ο κόσμος!
Θα κλείσω, με την άποψη του κου Νικόλα Σμυρνάκη, success coach και δημιουργό της φιλοσοφίας του Ανθρώπου στο Νησί, ο οποίος χαρακτηριστικά αναφέρει: Ας μην περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι για να αλλάξει ο κόσμος.Ας αλλάξουμε εμείς τους άλλους, αλλάζοντας τον εαυτό μας. Τότε θα αλλάξει ο κόσμος…
Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη, [email protected]
”Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική”.
