Ο Γιούκιο Μισίμα (το πραγματικό όνομά του ήταν Κιμιτάκε Χιραόκα) γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1925 στην πόλη Σιτζόυκου της Ιαπωνίας. Μεγάλωσε με την πολύ αυταρχική γιαγιά του, η οποία καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια σαμουράι. Αυτή του απαγόρευε να βγαίνει έξω από το σπίτι και να μιλά με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Μέχρι την ηλικία των 12, ο Μισίμα ζούσε κλεισμένος σε ένα σκοτεινό σπίτι με μοναδική παρέα τη γιαγιά του και μερικά βιβλία. Έτσι, από νωρίς μελέτησε αρκετά τη λογοτεχνία, τόσο την ιαπωνική, όσο και τη δυτική. Εκπαιδεύτηκε στρατιωτικά στις Δυνάμεις Αυτοάμυνας και άρχισε να στρατολογεί φοιτητές για έναν στρατό που είχε ως αποστολή την υπεράσπιση της χώρας του από τον επιταχυνόμενο εξαμερικανισμό της. Λέγεται, όμως, πως όταν χρειάστηκε να πολεμήσει για την πατρίδα του, δείλιασε και δήλωσε ψευδώς πως πάσχει από φυματίωση για να μην πεθάνει στον πόλεμο. Ακόμα, αγαπούσε πολύ την Ελλάδα και τις αρχαίες τραγωδίες, γι’ αυτό και στην ηλικία των 27, επισκέφτηκε τη χώρα μας, την οποία ερωτεύτηκε για το έντονο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας.
Το 1958, ο Μισίμα παντρεύτηκε τη Γιόκο Σουγιγκιάμα, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, ενώ υπάρχουν φήμες ότι διατηρούσε σχέσεις και με άντρες, τις οποίες επιβεβαίωσε ο Γίρο Φουκουσίμα, ο οποίος είχε υπάρξει ερωτικός του σύντροφος.
Ο Μισίμα πίστευε στη θεϊκή υπόσταση του Αυτοκράτορα και ότι η Ιαπωνία έπρεπε να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Ο φανατισμός του τον οδήγησε στο σημείο να δημιουργήσει δικό του στρατό, που αποτελούνταν από περίπου 80 φοιτητές, οι οποίοι λειτουργούσαν ως προσωπική φρουρά του αυτοκράτορα και ονομάζονταν Τατενοκάι.Ήταν υποψήφιος τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ που τα έχασε, πιθανώς λόγω των ακροδεξιών του απόψεων.
Στις 25 Νοεμβρίου του 1970, ο Μισίμα έφυγε από το σπίτι αποφασισμένος να βάλει ένα ηρωικό τέλος στη ζωή του. Μαζί με τέσσερα μέλη Τατενοκάι εισέβαλε στα κεντρικά του Υπουργείου Άμυνας στο Τόκιο. Εκεί, κράτησαν τον διοικητή όμηρο και ο συγγραφέας βγήκε στο μπαλκόνι, όπου έβγαλε λόγο στους στρατιώτες. Τους ζήτησε να εξεγερθούν εναντίον του Συντάγματος των Αμερικανών και απαίτησε την επιστροφή στην αυτοκρατορική Ιαπωνία. Ήταν ένα συμβολικό πραξικόπημα, το οποίο ουσιαστικά λειτούργησε ως δικαιολογία για βρει ο Μισίμα τον ηρωικό θάνατο που επιθυμούσε διακαώς για πολλά χρόνια. Έπειτα, ο Μισίμα, επέστρεψε στο δωμάτιο, γονάτισε στο πάτωμα, και πήρε το ταντό, το πιο κοντό σπαθί των σαμουράι, που του έδωσε ο υπολοχαγός του Χίσο Μορίχα, το οποίο βύθισε στην κοιλιά του, σύμφωνα με το περίφημο παραδοσιακό-τελετουργικό σεπούκου (χαρακίρι). Ακολουθώντας το τυπικό, ο Μορίχα με το μακρύ του ξίφος τον αποκεφάλισε. Ο Γιούκιο Μισίμα ήταν τότε 45 ετών.
10 αποφθέγματα του Γιούκιο Μισίμα
1.Η ομορφιά είναι κάτι που καίει το χέρι σου όταν το αγγίζεις.
2.Όταν η σιωπή είναι παρατεταμένη πάνω από ένα ορισμένο διάστημα, αποκτά νέο νόημα.
3.Οι νέοι άνθρωποι έχουν την ανόητη ιδέα πως ότι είναι νέο για αυτούς πρέπει να είναι νέο για όλους τους άλλους. Δεν έχει σημασία πόσο αντισυμβατικοί γίνονται, απλά επαναλαμβάνουν, ότι άλλοι πριν από αυτούς έχουν κάνει.
4.Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία δεν υπάρχει ηρωικός θάνατο.
5.Η ιδιαίτερη ποιότητα της κόλασης είναι ότι μπορούμε να δούμε τα πάντα ξεκάθαρα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
6.Ποτέ άλλοτε δεν είμαστε τόσο κυρίαρχοι ενός ταξιδιού όπως όταν είμαστε απασχολημένοι με τις προετοιμασίες γι’ αυτό.
7.Κανείς δεν φαντάζεται πόσο καλά μπορεί να πει ψέματα για την κατάσταση της καρδιάς του.
8.Τι αλλάζει αυτό τον κόσμο; η γνώση. Η γνώση από μόνη της είναι ικανή να μεταμορφώσει τον κόσμο, ενώ την ίδια στιγμή τον αφήνει ακριβώς όπως είναι.
9.Η αληθινή ομορφιά είναι κάτι που επιτίθεται, κυριεύει, ληστεύει, και τελικά καταστρέφει.
10.Το να κατέχεις κάτι αφήνοντας το να φύγει, είναι μυστικό της ιδιοκτησίας, άγνωστο στους νέους.
Επιμέλεια: Δάφνη Τσάρτσαρου
Με στοιχεία από τη Βικιπαίδεια και τη Μηχανή του Χρόνου
