Λένε πως τα καλοκαιρινά πρωινά, που έχεις να πάρεις το καράβι απο τον Πειραιά για το νησί πάντα έχουν τη δική τους μαγεία.
Είναι ξεχωριστά. Και πως να μην ειναι άλλωστε. Για μένα τουλάχιστον πάντα έτσι λειτουργούσαν.
Από μικρή είχα αυτή τη γλυκιά προσμονή. Κατάφερνα να κλείσω τα μάτια μου ελάχιστα, τόσο ώστε να ακούσω αμέσως την αφύπνιση να χτυπάει.
Φυσικά είχα κάνει όλες τις ετοιμασίες από το προηγμένο βράδυ, αλλά φύσει τελειομανής ήθελα να έχω τον απαιραίτητο χρόνο να τσεκάρω ότι χρειαζεται και αν έχω ξεχάσει κάτι. Μια απο τα ίδια λοιπόν έγινε και τώρα. Το καράβι για Νάξο αναχωρούσε εφτά και είκοσι (θα έπαιρνα και νωρίτερο αν υπήρχε μη νομίζεις). Από τις πέντε και μισή ξύπνια, γύρω στις εφτά έφτασα στο λιμάνι.
Αν και λίγο κουρασμένη, όπως καταλαβαίνεις δεν έπαιζε καμία σημασία. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη, σαν μικρό παιδί που θα πήγαινε σε αυτό το Κυκλαδονήσι. Με την κουβέντα, τη μουσική και τους καφέδες πέρασε αρκετά γρήγορα η ώρα.
Επιτέλους Νάξος! Πρώτη φορά..ψέλλισα.. Πάντα λάτρευα τις κυκλάδες, και έχω μπορέσει να επισκεφθεί πολλά νησιά στο Αιγαίο.
Πέρα απο τη Νάξο. Και όσο ειχα ακούσει και είχα δει, περίμενα να δω αν θα επαληθευτούν απο τη δική μου ματιά. Και έτσι και έγινε, Έρωτας άπο τη πρώτη μάτια. Από το πρώτο λεπτό. Ναι ξέρω, σου ακούγομαι κλισέ και κοινότυπη. Ισχύουν όλα όμως. Μπορώ να πω ότι ειναι και λίγα αυτά που περιγράφω. Το κινητό μου γέμισε με φωτογραφίες..
Αυτό το νησί, το μεγαλύτερο στις Κυκλάδες έχει μια τόσο αρχοντική και γλαφυρή ομορφιά. Όνειρο ο Άγιος Γεώργιος η χώρα του νησιού. Έμενα εκεί ακριβώς πάνω στη παραλία. Καθαρά κρυστάλλινα νερά. Επίσης φοβερές παραλίες η Αγία Αννα και ο Άγιος προκόπιος.
Επίσης ενθουσίαστηκα πολύ απο τη κουζίνα της Νάξου. Τέσσερις μέρες ήμουνα στο νησί και δοκίμαζα υπέροχα φαγητά. Και όχι μόνο στη χώρα, αλλά σε όποιο σήμειο στο νησί βρεθείς θα φας μοναδικά και καλά. Στο εγγυόμαι. Πολύ καλή κουζίνα, φιλόξενοι άνθρωποι, τόσο ώστε δεν ξέρω αν κάνω λάθος, αλλά αυτό το μέρος, αυτό το νησί μου θύμισε κάτι απο Θεσσαλονίκη.
Μια πολύχρωμη αύρα με χρώματα, αρώματα, μυρωδιές και φαγητά. Και ευγενικόυς ανθρώπους. Ακόμα, και τον πιο άπαιτητικό!
θα τον πλανέψει η Νάξος. Μέχρι αργά το απογεύμα στη παραλία, καφέδες, φαγητό, ξεκούραση. Ύστερα ατέλειωτες βόλτες στη Πορτάρα, στο ηλιοβασίλεμα. Βόλτες στο λιμάνι και μετά παγωτό. Αυτό είναι το καλοκαίρι μου. Αυτή ειναι η δικιά μου Νάξος, που έζησα και γεύτηκα λίγες μέρες. Εννοείται πως έχει μπει στη λίστα με τα μέρη που θελω να ξαναπάω. Και υπόσχομαι περισσότερες μέρες.
Ας ζούμε δυνατά κάθε καλοκαιρι. La Vita e Bella!
Γράφει η Κατερίνα Ψωμαδέλη
”Είμαι φοιτήτρια στη φιλοσοφική σχολή Αθηνών, στο τμήμα Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής – Ψυχολογίας με κατεύθυνση ψυχολογία. Το τελευταίο διάστημα με έχει κερδίσει η αρθογραφία. Έχω πάντα μαζί μου ένα σημειωματάριο και καταγράφω οτιδήποτε για τους γύρω μου / γεγονότα κτλπ.
Η οικογένεια μου και οι φίλοι μου έχουν εξαίσια θέση στη ζωή μου και παίζουν καταλυτικό ρόλο σε στιγμές δυσκολίας. Το μότο που έχω στη ζωή μου είναι να ζώ και να απολαμβάνω κάθε στιγμή με τα καλά και τα στραβά της. Άλλωστε κάθε μέρα που ξημερώνει είναι διαφορετική….!”
Thessaloniki Arts and Culture
