Θα σε περιμένω…

Θα περνούν οι εποχές αργά,

μετά γρήγορα,

θα κάνω προσπάθειες να με προσπεράσουν,
να με φέρουν λίγο πιο κοντά σου,

εκεί, στη σωστή εποχή,
σ’ αυτή που θα σε συναντήσω και πάλι.

Τις καλοκαιρινές μέρες
θα ελπίζω να σε ξαναβρώ σε μια δροσιά

και τις χειμωνιάτικες
κάτω απ’ τον ανυπότακτο ήλιο.

Δε σου μιλώ για άνοιξη και φθινόπωρο.
Ποτέ δε μας πήγαιναν οι ενδιάμεσες εποχές πουθενά.

Ή μάλλον γράψε λάθος.

Γιατί κάπου μας πήγαιναν,
μόνο που αυτό το κάπου ήταν σχεδόν πάντα αδιέξοδο.

Ας μην επαναλάβουμε τα ίδια.

Κι αν δεν έρθεις ποτέ
εγώ θα ξέρω πως έμεινα
εδώ για σένα,

αναζητώντας το σωστό χρόνο,
μια κατάλληλη στιγμή,

σαν αυτές τις χαμένες στιγμές που περάσαν
και που μου παραπονιόσουν
πως ποτέ δεν τις έβλεπα.

Για μια τέτοια στιγμή
κάπου εδώ θα γυρνώ και θα σε περιμένω…

Γράφει η Πόπη Κλειδαρά

Thessaloniki Arts and Culture