Μια καρδιά που να μας αγαπά κάθε της χιλιοστό.
Αν ποτέ ζητούσε κανείς να ζωγραφίσει την αγάπη, θα αρκούσε να φτιάξει το πορτρέτο μιας μητέρας.
Δίχως περίσσια λεπτομέρεια. Αρκούσε μόνο το βλέμμα της καθώς πέφτει με στοργή πάνω στο παιδί της.
Οι μητέρες είναι τα απόλυτα θαύματα της φύσης. Γεμάτες υπομονή, επιμονή, στοργή, θέληση, πείσμα κι αγάπη.
Λιτή, αληθινή κι απόλυτη αγάπη. Μα πάνω από όλα ανιδιοτελή.
Μια μάνα, με όλη τη σημασία της λέξης, είναι το στήριγμα μας στη ζωή. Η πρώτη μας δασκάλα και φίλη, ο κυματοθραύστης και ο μόνιμος υποστηρικτής μας. Βάζει σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό της για να μας αφιερωθεί απόλυτα.
Κι είναι η στοργή της βάλσαμο σε κάθε πικρή στιγμή της ζωής μας.
Και η ενδεχόμενη απώλεια της, μαύρη τρύπα στην ψυχή. Πληγή που αρνείται να κλείσει. Κενό αναντικατάστατο.
Οι μαμάδες γεννήθηκαν από στόφα ηρωίδας. Πλάστηκαν να τα καταφέρνουν σε όλα. Λες κι έχουν 6 χέρια και 4 πόδια. Μα μια και μόνη καρδιά κι αυτή τεράστια. Με χαραγμένο πάνω της το όνομα μας. Μια καρδιά που να μας αγαπά κάθε της χιλιοστό.
Με πόση σύνεση έπλασε άραγε ο Θεός τη μητέρα; Πόσο να σκέφτηκε, να προβληματίστηκε και πως οραματίστηκε αυτό το δημιούργημα του; Πως θέλησε να προσωποποιήσει την αγάπη; Με πόσα υλικά ανακατεμένα για να φτιάξει αυτό το μοναδικό πλάσμα;
«Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας.
Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
– Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε!
Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
– Το πρόβλημα δε είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός.
Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο για να το κοιτάζει με αυστηρότητα όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
– Κι αυτό τι είναι;
– Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
– Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κλπ.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα.
Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
– Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει.
Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
– Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σ’ αυτό το πρότυπο μητέρας.
– Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
– Και σε τι χρησιμεύει;
– Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
– Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! Αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
– Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.
Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο.
Κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες».
Κάθε δάκρυ μητέρας είναι ένα μαργαριτάρι αγάπης που πέφτει στη γη. Είναι μια θυσία που γράφει το όνομα μας. Δοσμένο με απόλυτη συναίσθηση κι παράδοση.
Και κάθε νουθεσία, είναι ένας φόβος κρυμμένος στα βάθη της ψυχής της. Ένας μικρός τρόμος για τον κόσμο που άφησε τα παιδιά της να ζήσουν. Για το πόσο τα προετοίμασε, τα όπλισε σωστά, να αντιμετωπίσουν τα θεριά που καρτερούν έξω από την πόρτα του σπιτιού.
Γι’αυτό σαν μεγαλώνουμε, ας μη θυμώνουμε στις μανούλες. Κι ας μας κουράζουν όσα επανειλημμένως μας λένε.
Κάθε τους σκέψη κουβαλά την εικόνα μας. Κι είναι η αγάπη και η έννοια τους κάτι που ποτέ δε θα βρούμε αλλού, στην ίδια μορφή, με την ίδια αυταπάρνηση κι αυτοθυσία.
Γιατί έτσι τις έπλασε ο Θεός. Και τον ευγνωμονούμε…
Γράφει η Στεύη Τσούτση
Πηγή: anapnoes.gr
