Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί, ώρες ατελείωτες σε συζητήσεις, τραγούδια, ποιήματα, λογοτεχνία που πραγματεύονται τον έρωτα.
Το μοιραίο έρωτα, τον ανεκπλήρωτο, τον παθιασμένο, τον καταστροφικό, τον ισοπεδωτικό, αυτόν που αφήνει σημάδια για μια ζωή.
Είναι ο έρωτας πάνω από τις δυνάμεις, που μας κάνει έρμαιο στα χέρια του.
Είναι ο μοιραίος έρωτας, που μας έχει στιγματίσει , αυτός στον οποίο δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε, αυτός που τελικά πέτυχε να κυριαρχήσει στο μυαλό μας και δυστυχώς να μας αποσυντονίσει από την ζωή μας.
Γιατί αυτός ο έρωτας είναι χωροκατακτητικός, απόλυτος, σαρωτικός και πάντα νικητής.
Κερδίζει την ζωή σου, εσένα, την αγάπη σου, την ενέργεια σου , όλο σου το είναι.
Και μόλις τα διαλύσει όλα, μοιραίος καθώς είναι, φεύγει και αφήνει πίσω του συντρίμμια.
Γιατί αυτό είναι ο μοιραίος έρωτας, μετωπική με την ζωή σου. Και στην μετωπική αυτή πάντα χάνεις εσύ.
Και αν είσαι τυχερός κάποια στιγμή θα γνωρίσεις τον έρωτα που αλλάξει τη μοίρα σου.
Τον έρωτα που δεν θα πάρει την ζωή σου, αλλά που θα της δώσει άλλη ρότα.
Που το κυρίαρχο στοιχείο του δεν θα είναι η κατάκτηση , αλλά το νοιάξιμο.
Που θα έχει μια αγκαλιά για σένα όταν την χρειάζεσαι, ένα καλό λόγο, μια παρηγοριά.
Που θα σε υποστηρίζει και θα σου δίνει φτερά, θα μοιράζεσαι μαζί του τις χαρές και τις λύπες σου.
Που θα λειτουργεί σαν καθρέφτης σου και αυτό που θα βλέπεις θα είναι κάτι πολύ όμορφο.
Που θα σου δημιουργεί ασφάλεια και θα προλαβαίνει ή θα νοιάζεται για τις ανάγκες σου.
Που θα σε κάνει να βλέπεις την πορεία σας σε βάθος χρόνου, κάνοντας σχέδια μαζί.
Που θα μπορεί να περιορίζει το εγώ του για είσαι εσύ καλά.
Που σε σένα θα βλέπει μόνο θετικά και που θα προσπαθεί να δικαιολογεί τα αρνητικά σου.
Που μπορεί να κατακρίνει κάποιες από τις πράξεις σου, αλλά ποτέ εσένα.
Που θα σε κάνει να νοιώθεις σημαντικός και έτοιμος για όλα.
Που θα είναι η μόνιμη κερκίδα σου, το απόλυτο υποστηρικτικό σου δίκτυο.
Που δεν ήρθε για να πάρει, αλλά για να δώσει.
Που δεν είναι η εκπλήρωση των φαντασιώσεων σου, αλλά η κάλυψη των αναγκών σου.
Γιατί ο έρωτας που αλλάζει την μοίρα μας είναι σιωπηλός.
Γιατί το νοιάξιμο διέπεται από πράξεις και όχι από λόγια.
Γιατί το νοιάξιμο σε πάει μακριά. Σε κάνει να εξαρτάσαι χωρίς να το νοιώθεις.
Σε κάνει να το χρειάζεσαι χωρίς να το φοβάσαι.
Γιατί το νοιάξιμο σου αλλάζει την μοίρα.
Γιατί τελικά ο πιο σημαντικός δεν είναι ο μοιραίος έρωτας αλλά ο έρωτας που αλλάζει τη μοίρα σου.
Γράφει η Εύα Τσέδου
Πηγή: anapnoes.gr
