Φαντάσου να ζούσαμε σε έναν παράλληλο κόσμο όπου η σοκολάτα είναι η πιο θρεπτική τροφή είναι η σοκολάτα και οι πιο βλαβερές τα φρούτα και τα λαχανικά.

Σε έναν κόσμο όπου παχαίνεις αν φας μπρόκολο και κουνουπίδι και η σοκολάτα συνίσταται να θεωρεί η πιο ενδεδειγμένη τροφή που πρέπει να καταναλώνεται όσο περισσότερο γίνεται.

Και από τα δέντρα να κρέμονται σοκολάτες και να τις μαζεύεις με θέρμη, θεωρώντας πως η φύση σου προσφέρει το γλυκύτερο, το μεγαλύτερο δώρο της.
Και όταν θέλεις να χάσεις βάρος, η προτροπή όλων να είναι “ξεκίνησε, παιδάκι μου, να τρως περισσότερες σοκολάτες”, άφησε πια αυτά τα μπρόκολα και τα καρότα. Άνθρωποι είμαστε, όχι ο Bugs Bunny να τρώμε καρότα συνέχεια”.

Και η σοκολατένια αίσθηση να πλημμυρίζει το στόμα σου, να βυθίζεσαι σε πρωτόγνωρες απολαύσεις που σε κάνουν ταυτόχρονα και μοντέλο με υπέροχες σωματικές αναλογίες.

Φαντάσου η κάθε σοκολάτα που τρώμε να μας αφαιρεί και από ένα κιλό; φαντάζεσαι να απαιτούσαν από επίδοξα μοντέλα να τρώνε σοκολάτες λες και δεν υπάρχει αύριο;

Εκεί που η αμαρτία της γεύσης θα γινόταν ευλογία. Εκεί που θα βίωνες γευστική απόλαυση και δε θα σκεφτόσουν πως κάποια ζυγαριά θα αντιδράσει εκδικηκτικά αυξάνοντας το σωματικό βάρος σου.

Σε έναν κόσμο που η σοκολάτα θα ήταν η σπουδαιότερη τροφή για την πρόληψη κάθε πάθησης, η κυριότερη πρόταση κάθε διαιτολόγου, ο οποίος θα σου έδινε συστατική επιστολή με τα κεφάλαια γράμματα να αναγράφουν: ΜΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙΣ ΝΑ ΤΡΩΣ ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ!!!

Σε αυτό τον κόσμο, ποιος δε θα ήθελε να ζει;

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κάπλα