Κάθε τσιγάρο που κάπνισα
έχει μέσα του τον πιο αληθινό μου εαυτό
και κάθε άγνωστος που δεν ήθελα να γνωρίσω
θα με ξέρει πάντα λίγο περισσότερο.

Κάθε βράδυ ανιαρό
θα έχει πάντα μέρος στην καρδιά μου
και όλα αυτά που δεν ακούστηκαν ποτέ
πάντα θα ψιθυρίζω καθώς φεύγω.

Γιατί είναι η γύμνια που με ζεσταίνει περισσότερο
είναι το ψέμα η δικιά μου παντοτινή αλήθεια
είναι ο καπνός απ ’το νυχτερινό τσιγάρο
το δικό μου σύννεφο ευτυχίας.

Αχ Θεέ μου
κάνε αυτή τη ζωή να μοιάζει με αμαρτία
και κερνάω εγώ απόψε
στην υγεία των ξεχασμένων μήλων της Εδέμ

Γράφει η Βασιλεία Παπαδημητρίου