Δε θέλω να γράψω άλλο

Αφού εσύ ποτέ δε θα διαβάσεις όσα με παράπονο σου εξομολογούμαι.

Δε θέλω να γράψω άλλο πια για ΄σένα και για ΄μένα.

Δε θέλω να μάθεις πόσο λαχταρώ
Τα δυο σου χέρια

Δε θέλω να μάθεις πόσο μου λείπει η μυρωδιά σου
Δε θέλω να μάθεις πόσο είμαι ευτυχισμένη.

Λίγο, πολύ, καθόλου… Σχετικές είναι οι ποσότητες, μεταβλητές κι αλλάζουν.

Δε θέλω ν’ αποκαλυφθώ
Κι ας το κάνει φανερό
Το μελάνι στο χαρτί το συναίσθημά μου.

Κάποτε το «δε θέλω» μου ήταν ειλικρινές
Τώρα το «θέλω» μου έχει μάθει να κρύβεται
Μέχρι να μην μπορώ πια να τ’ ανακαλύψω.

Θέλω η θέρμη των χεριών σου να αγκαλιάσει το σώμα μου
Τόσο σφιχτά
Που να εξαφανιστούν όλα τα «θέλω» μου και τα «δε θέλω» μου

Και να μείνει
Μετέωρη
Και παγωμένη
Και μοναδική,

κατά τ’ άλλα αληθινή,
    Η αγκαλιά σου.     

Γράφει η Νάντια Κορτάθαρ

Thessaloniki Arts and Culture