Πικρός καφές... από τον Τάσο Βακφάρη

Πικρός καφές… από τον Τάσο Βακφάρη

Ξημέρωσε ανύποπτα η μέρα που εξίσωσε όλους τους ανθρώπους μέσα από μια αναδυόμενη άνοιξη σε μια ανοργασμική έκσταση. Σε βρήκε με ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι ως είδηση κακιά, με τις πυτζάμες τσαλακωμένες και το σάλιο νωπό στο μαξιλάρι από τον ύπνο, μα πάνω απ΄ όλα σε βρήκε απροετοίμαστο και ξεχείλισε σαν το καϊμάκι από το μπρίκι.

Σαν μαύρο σύννεφο σε στοίχειωσε που ρουφά το οξυγόνο από τον αέρα που προορίστηκε για να αναπνεύσεις, για να γεμίσεις τα πνευμόνια σου με ζωτικής σημασίας χαρά. Μα αντί αυτού εσύ βρέθηκες να φοράς μάσκα για να μην εισπνεύσεις το χτικιό που θα νεκρώσει οτιδήποτε μέσα σου, υλικό και άυλο.

Τα μολυσμένα και ακρωτηριασμένα συναισθήματα πονούν περισσότερο από την ίδια την ασθένεια.

Ξαφνικά ο καφές πικρός θαρρείς πως έγινε και φαρμάκι που δεν κατεβαίνει χωρίς νταχτάρισμα. Η καθημερινότητα σου μπήκε σε παύση όπως μια κολλημένη εικόνα στο βίντεο που είναι έτοιμη τρέξει μόλις πατήσεις το κουμπί. Να τρέξει σαν να πρόκειται αυτό να την κάνει αθάνατη στο χρόνο. Μα το τηλεκοντρόλ χάλασε, ξεθώριασε και έλιωσε χωρίς να σου δίνει την επιλογή αυτή.

Αυτή που ήταν δεδομένη!

Τώρα βράδιασε και εσύ καθισμένος στη πολυθρόνα με τις ίδιες μακό πυτζάμες αναρωτιέσαι και διαπιστώνεις τι παραπάνω έχεις εσύ για να γλιτώσεις. Μέσα σε λίγες ώρες ένας πλανήτης ολάκερος σταμάτησε να γυρνά και όλοι έγιναν ίδιοι.

Ο φτωχός με τον πλούσιο!
Ο Ευρωπαίος με τον Αμερικανό!
Ο χριστιανός με τον μουσουλμάνο!
Ο λευκός με τον έγχρωμο!

Μια ανθρωπότητα φτιαγμένη από σάρκα και οστά που δεν ξεχωρίζει κανένας τους.

Τώρα εύχεσαι να γλυκάνει ξανά ο καφές μια πρωία, να αγκαλιάσεις ξανά τους αγαπημένους σου, να δώσεις το χέρι σου εγκάρδια και σφιχτά για να αισθανθείς την υπόσταση του διπλανού σου.

Τώρα καταλαβαίνεις τα πολύ μικρά πόση αξία έχουν πόσο εύκολα το νόημα μετατοπίζεται, πόσο όμορφα σε μουσκεύει η βροχή, πόσο σπουδαίο είναι το μπουμπούκι της τριανταφυλλιάς που ανθίζει ακόμα.

Μη τα ξεχάσεις μετά!

Γράφει ο Τάσος Βακφάρης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα την άνοιξη του 1984. Εργάζεται ως αναπληρωτής σε σχολεία γενικής και ειδικής αγωγής με εξατομικευμένα προγράμματα υποστήριξης και φροντίδας παιδιών με ειδικές ανάγκες. Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε επίσης

Close