Ρούχα απλωμένα και καθαρά,
ρούχα πεταμένα και ιδρωμένα.
Ρούχα που δε σιδερώθηκαν και έμειναν τσαλακωμένα,
ρούχα που βιαστικά έφυγαν και από το σώμα μας.

Ρούχα που άτακτα έβγαζα από επάνω σου,
την ώρα που με φιλιά γέμιζα το κορμί σου.
Ρούχα λίγα επάνω σε ένα κρεβάτι,
δύο τρία που απέμειναν τη ώρα που ζούσαμε
όλη νύχτα την αγάπη μας.

Ρούχα λίγα επάνω σε ένα κρεβάτι,
τα περισσότερα στο πάτωμα πεσμένα.
Όταν όλη νύχτα έρωτα κάναμε,
κάτω τα αφήσαμε τσαλακωμένα, πατημένα.

Δε νοιαζόμασταν για τα ρούχα,
τα κορμιά μας γυμνά είχαν ενωθεί.
Ποιος ενδιαφέρεται για τα ρούχα,
όταν στο πάθος μας έχουμε βυθιστεί;

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη