Υπόσχομαι να είμαι πάντα εγω. Αληθινά και αδιαπραγμάτευτα.
Υπόσχομαι να μην είμαι πάντα εκεί για σενα, σαν παρουσία ή φωνή, παρά μόνο όταν τα κύτταρα μου θα το θέλουν 100%.
Υπόσχομαι να μη βγω απ το είναι μου για να ταιριάξω στο καλούπι σου.
Υπόσχομαι να σου φιλώ τα χέρια, τα δαχτυλα των ποδιών κ την ψυχή σου όχι συνέχεια, μα πάντα.
Υπόσχομαι να σ’ αφήσω να δεις ποσο εύκολος και δύσκολος ταυτόχρονα άνθρωπος είμαι.
Υπόσχομαι να μη σ’ αφήσω ποτέ να με πάρεις δεδομένη, όχι γιατί θέλω να κάνω τσαλίμια αλλά γιατί έτσι νιώθω και δεν χωράω στα πρέπει.
Υπόσχομαι πως όσες φορές κ αν υπάρχουν διακοπές ανάμεσά μας, θα βρισκόμαστε, γιατί αυτό είναι το μόνο δεδομένο για μένα. Έξω από χώρο και χρόνο. Άπαξ και συναντηθήκαμε, δεν γίνεται να γίνει αλλιώς.
Υπόσχομαι όταν κουρνιαζει ο ένας στο κορμί του αλλου να μην υπάρχει συνήθεια.
Υπόσχομαι πάντα να είμαι εκεί, είμαι δεν είμαι.
Υπόσχομαι να με νιώθεις ταυτόχρονα κοντά και μακριά.
Υπόσχομαι να μην υποβιβαζω τα συναισθήματά μου όταν σε νιώθω χλιαρό.
Υπόσχομαι πάντα να φεύγω και να έρχομαι.
Υπόσχομαι όταν βυθίζομαι μέσα μου , να μη σ’ αφήνω να μπεις.
Υπόσχομαι ότι κάποτε θα καταλάβεις ποσο βαθιά μονη είμαι όπως και εσύ.
Υπόσχομαι να είμαι μόνο εγω. Περίεργη και μοναχική σαν τον λύκο της στέπας.
Από τη Χαρά Μαζίδη
