Θεσσαλονίκη Λιμάνι Ι, από την Έλσα Κορνέτη
Όπως η θάλασσα
στριμωγμένη σ’ ένα γαλάζιο πέταλο
λιμάνι ενυδρείο
μοιάζει αιώνια να κοιμάται…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
Όπως η θάλασσα
στριμωγμένη σ’ ένα γαλάζιο πέταλο
λιμάνι ενυδρείο
μοιάζει αιώνια να κοιμάται…
Ο μεγαλύτερος φόβος μας είναι μήπως είμαστε απεριόριστα δυνατοί…
Αγάπησέ με παθιασμένα λοιπόν, αγάπησε με απόλυτα…
Με την απίστευτη φωνή της Σαβίνας Γιαννάτου
Eίμαι ένας ταξιδιώτης που βρίσκεται ξαφνικά σε μια πόλη άγνωστη…
Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους…
Εγώ πιστεύω πως η ζωή μάς αγάπησε. Δεν ήταν μίζερη μαζί μας. Μας ταξίδεψε…
Είναι πολίτης όποιος είναι ικανός να κυβερνάει και να κυβερνιέται. Aλλά το να κυβερνιέται δεν σηµαίνει να υπακούει στο δεσπότη…
Η μηλιά μου
έχει κιόλα ίσκιο και πουλιά.
Να ζεις, να υπάρχεις μόνο επειδή αγαπάς, και στο μέτρο που αγαπάς…
Η νύχτα είναι όμορφη, έναστρη
μέσ ΄τη σιγαλιά άραγε μ’ ακούς;
Γυναίκα έρωτας παντοτινός…
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ
καλή σας μέρα!
Ποπό! χρώματα, στολές
γέλια, θόρυβος, χαρές!