Μίλτος Σαχτούρης: 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή

Ο Μίλτος Σαχτούρης γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 29 Ιουλίου του 1919, στην Αθήνα και υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς ποιητές, ενώ διακρίθηκε και με τρία κρατικά βραβεία. Η ποίησή του ήταν σαφέστατα επηρεασμένη από τον υπερρεαλισμό, χωρίς να ενσωματώνεται απόλυτα στη γραφή του, καθώς κρατούσε περισσότερο το προσωπικό του, άμεσο, λιτό, σοβαρό ύφος. Ο παραλογισμός και ο συμβολισμός ήταν χαρακτηριστικά των στίχων του, όπως επίσης και η συχνή εικονοποίηση των όσων έγραφε. Ο Μίλτος Σαχτούρης έφυγε από τη ζωή στις 29 Μαρτίου του 2005, ενώ κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη.

Φέτος, το 2019, κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου αυτού Έλληνα ποιητή. Παρακάτω, μπορείς να βρεις μερικά ποιήματα του που μελοποιήθηκαν …

Μαρία Βουμβάκη – Στρατιώτης ποιητής

Δεν έχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε η ζωή μου.

Τη μιαν ημέρα έτρεμα,
την άλλην ανατρίχιαζα
μέσα στο φόβο,
μέσα στο φόβο
πέρασε η ζωή μου.

Δεν έχω γράψει ποιήματα,
δεν έχω γράψει ποιήματα,
μόνο σταυρούς
σε μνήματα
καρφώνω.

Μιχάλης Σιγανίδης – Το Καφενείο (Το πρωί και το βράδυ)

Ήτανε όλα τόσο άσχημα, φριχτά

που άρχισα να γελάω

να γελάω

είδα και τον εαυτό μου να περνάει

έξω από τη βιτρίνα

ήταν απέραντα θλιμμένος και σκεφτικός

Regressverbot – Homage to Miltos Sahtouris

Σήμερα γονατίζω στὸ πεζοδρόμιο
καρφώνω πάνω στὶς πλάκες
τὰ γυμνὰ ποδάρια τῶν περαστικῶν
εἶναι ὅλοι τους δακρυσμένοι
ὅμως κανεὶς δὲν τρομάζει
ὅλοι μείναν στὶς θέσεις ποὺ πρόφτασα
εἶναι ὅλοι τους δακρυσμένοι
ὅμως κοιτάζουν τὶς οὐράνιες ρεκλάμες
καὶ μιὰ ζητιάνα ποὺ πουλάει τσουρέκια
στὸν οὐρανό

Δυὸ ἄνθρωποι ψιθυρίζουν
τί κάνει τὴν καρδιά μας καρφώνει;
ναὶ τὴν καρδιά μας καρφώνει
ὥστε λοιπὸν εἶναι ποιητής

Lost Bodies – Πορτοκαλιά

Τι θλιβερός χειμώνας, Θε μου!
Τι θλιβερός χειμώνας!
Ένα πορτοκαλί μεσοφόρι κρέμεται, ένα ροζ ξεσκονόπανο και βρέχει.
Ένας γέρος κοιτάζει μέσ’ απ’ το τζάμι.
Ένα ξερό δέντρο, ένα
φως αναμμένο χρώμα πορτοκαλιού.
Ένα δέντρο με πορτοκάλια
πιο πέρα.
Και το κορίτσι αναποδογυρισμένο και το φλιτζάνι
σπασμένο κι όλοι, Θε μου, να κλαίνε να κλαίνε να κλαίνε
Κι ύστερα χρήματα χρήματα χρήματα πολλά.
Τι θλιβερός χειμώνας, Θε μου! Τι θλιβερός χειμώνας, Θε μου!
Τι θλιβερός χειμώνας.