—Νομίζετε πως έχω φτάσει σε τέλμα, λοιπόν;

—Εδώ και πολύ καιρό, αγαπητέ μου. Συνεχίζετε την ίδια πρακτική του λέγειν, προς τέρψη της ηδονής του αυτιού. Προσπαθείτε επιμελώς να λέτε όσα νομίζετε πως θέλουν οι άλλοι ν’ ακούν.

Έχετε μελετήσει ενδελεχώς τις πρακτικές της χειραγώγησης τρίτων και τη θεωρία του έρωτα —σας το αναγνωρίζω αυτό. Διαθέτετε όλα τα εχέγγυα για να γίνεται ένας σύγχρονος Καζανόβα. Ξεχνάτε όμως ένα πολύ σημαντικό παράγοντα της εποχής.

Η απελευθέρωση των προς συζήτηση θεμάτων μεταξύ των δύο φύλων, η απενοχοποίηση του λεκτικού ερωτικού φλερτ και η ξεκάθαρη προβολή των επιθυμιών της γυναίκας, έχουν δώσει τροφή και βήμα σε ένα ευρύ φάσμα ανδρών που σε παλαιότερες εποχές δεν είχε τη δυνατότητα άμεσης προσέγγισης.

Ζούμε στην εποχή που ο καθένας μπορεί να βρει ποικίλους λεκτικούς τρόπους ώστε να τραβήξει την προσοχή μιας γυναίκας —ή ενός άντρα αντίστοιχα— γεγονός που συνιστά δίκοπο μαχαίρι.
Αυτό διότι αφενός είναι πολύ πιο εύκολο να υπάρξει αλληλεπίδραση και διαδραστικότητα μεταξύ των ανθρώπων πλην όμως είναι δυσκολότερο να ξεχωρίσεις το δικό σου πολύτιμο διαμάντι ανάμεσα σε έναν σωρό από ψεύτικους λίθους.

—Τι μου προτείνετε να κάνω, δόκτωρ;
— Αρχικά θα πρέπει να σταματήσετε να αναζητάτε απαντήσεις έξω από τον εαυτό σας, αγαπητέ μου. Ο ψυχολόγος δεν μπορεί να σας δώσει οτιδήποτε, αν δεν είστε ο ίδιος έτοιμος να το δεχθείτε.
Στη συνέχεια, σας παροτρύνω να σταματήσετε να λέτε όσα νομίζετε πως θέλουν οι άλλοι ν’ ακούν και να δοκιμάσετε μια φορά να κάνετε εκείνα που ξέρετε πως θέλουν να δουν. Το πράττειν δεν χαϊδεύει το αυτί αλλά αν γίνεται όπως του ταιριάζει, χαϊδεύει την ψυχή. Σαφώς καλύτερο, δε νομίζετε;

—Ήμουν εθισμένος στο παιχνίδι της κατάκτησης, το ομολογώ. Ξόδεψα τον εαυτό μου σε ανούσιες συζητήσεις του φαίνεσθε, είτε αφορούσαν τις διαπροσωπικές μου σχέσεις, είτε τις ερωτικές.
Επιδόθηκα σε ένα κυνήγι θαυμασμού των άλλων προς το πρόσωπο μου. Έχασα την ουσία στο δρόμο προς τον εντυπωσιασμό.
Και η ουσία είναι πως κανένας θαυμασμός δεν έχει νόημα αν δεν προέρχεται από τα άτομα που σε ενδιαφέρουν.

—Το να συνειδητοποιείτε, έστω και τώρα, την πραγματική διάσταση των πραγμάτων είναι ένα θετικό βήμα. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στο να μην είστε εξίσου σημαντικός σε όλους.
Καμιά φορά ολόκληρος ο κόσμος είναι όλος κι όλος πέντε – δέκα δικοί μας άνθρωποι και αυτό —μη τρομάζετε στην ιδέα¬— είναι αρκετό.

—Ύστερα είναι και εκείνη…
— Xμμμ… ναι… εκείνη… Εκείνη δεν ήταν άλλωστε ο λόγος που ήρθατε την πρώτη φορά στο ιατρείο μου; Ο έρωτας μπορεί να μας βάλει να κάνουμε για χάρη του πολλά πράγματα που νομίζουμε πως δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε…

Τον κοίταξε ερευνητικά πάνω από τα γυαλιά του και του άφησε το χρόνο να συνειδητοποιήσει την απαρχή του προβλήματος του.
—Δεν είχατε αναρωτηθεί ποτέ πριν αν όλο αυτό το παιχνίδι της σαγήνης αφορούσε άτομα χωρίς ιδιαίτερη σημασία ή ρόλο, στη δική σας ζωή τουλάχιστον, —γιατί στη ζωή κάποιου άλλου μπορεί να είναι πολύ σημαντικοί— μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο σας εκείνη, που δεν ενδιαφερόταν για αυτά που λέγατε πως θέλατε να δώσετε αλλά για εκείνα που μπορούσατε πραγματικά να δώσετε.

Συνέχισε να έχει το βλέμμα στραμμένο στο πάτωμα ακούγοντας αλήθειες που πονούσαν όσο η αίσθηση του κενού που ένιωθε στην ιδέα μιας ζωής χωρίς εκείνη.

—Δόκτωρ… ψέλλισε. Δεν.. δεν περίμενα ποτέ πως ο έρωτας… ο έρωτας είναι.. εγώ δεν… δεν ήξερα…
—Κανείς δεν περιμένει και κανείς δεν ξέρει τον έρωτα μέχρι να τον μάθει, αγαπητέ μου. Και ο έρωτας μαθαίνεται στην πράξη. Όχι στα λόγια, όχι στη θεωρία, στην πράξη.

—Είμαι μπερδεμένος… δεν… δεν ξέρω τι να κάνω.
—Να κάνετε αυτό που φοβάστε περισσότερο. Να δείξετε ένα κομμάτι του πραγματικού σας εαυτού. Η έκθεση του εαυτού μας μπορεί να πονέσει, μπορεί όμως και να λυτρώσει.

Είστε διατεθειμένος να βιώσετε δυνατά συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά, για χάρη του έρωτα;
Είστε έτοιμος να δείξετε τη σάρκα σας χωρίς μανδύες;
Να αφήσετε τις πληγές σας ορατές στο γυμνό μάτι και εκτεθειμένες στις συνθήκες της ζωής;
Είστε έτοιμος να ζήσετε τη ζωή όπως είναι και όχι όπως λέτε στον εαυτό σας και στους άλλους πως είναι;

Τον κοίταξε σαστισμένος.
—Δεν… δεν ξέρω.. από πού να ξεκινήσω, που να πάω, δόκτωρ..

—Κι όμως, αγαπητέ μου, στην περίπτωση σας αυτό είναι το μόνο εύκολο. Ξεκινήστε από εκεί που επιθυμεί να βρεθεί η καρδιά.
Όπου βρίσκεται η καρδιά, βρίσκεται η αλήθεια.

Κείμενο: Ιωάννα Γκανέτσα

Thessaloniki Arts and Culture