Εκτιμώντας την αξία της προσφοράς, δίνεις αξία στον εαυτό σου παράλληλα.

Εκτιμώντας την αξία της προσφοράς, μαθαίνεις να εκτιμάς τη δημιουργικότητα, την βελτίωση, την εξέλιξη.

Δίνεις αξία στην ικανότητά σου να προσφέρεις. Να δημιουργείς για να έχεις και να μοιράζεσαι.
Δεν στέκεσαι στον αρνητισμό, στην αμφιβολία, στην προβολή και στην μετάθεση.

Δίνοντας αξία στην προσφορά, παραδειγματίζεσαι, κάνεις και εσύ το ίδιο με γενναιοδωρία. Το κάνεις απλόχερα, γιατί όταν ο άλλος νιώθει καλύτερα, γίνεσαι καλύτερος κι εσύ ταυτόχρονα. Όταν αναγνωρίζεις την πράξη του άλλου, αναγνωρίζεις το δικαίωμά σου να πράττεις κι εσύ. Όταν εξελίσσεται ο άλλος, δίνεις το δικαίωμα στον εαυτό σου να κάνει το ίδιο.

Και όταν το κάνεις, συνειδητοποιείς ότι η ζωή σου γυρίζει αυτό που έχεις δώσει, αυτό που έχεις μοιραστεί. Και στο δίνει πίσω γενναιόδωρα.

Όταν συμπάσχεις με τον άλλον άνθρωπο δεν γίνεσαι φιλάνθρωπος. Συνειδητοποιείς ότι η ζωή έχει γυρίσματα για όλους μας. Απλά όταν δίνεις, ακονίζεις πολύ περισσότερο τις δυνατότητές σου να είσαι δημιουργικός για να μπορείς και να μοιράζεσαι. Όταν δίνεις, μαθαίνεις και να δέχεσαι. Όταν δίνεις και δέχεσαι, μαθαίνεις να έχεις εμπιστοσύνη. Νιώθεις ευγνωμοσύνη. Νιώθεις ένα με τους άλλους ανθρώπους.

Όταν εκτιμάμε την πράξη της προσφοράς και της δίνουμε αξία, νιώθουμε ότι ζούμε σε ένα κόσμο που έχει αξία. Τον θαυμάζουμε. Θαυμάζουμε τον εαυτό μας σε αυτό. Νιώθουμε χρήσιμοι και απαραίτητοι σε αυτόν. Νιώθουμε χρήσιμο και απαραίτητο τον κόσμο μας.

Νιώθοντας χρήσιμοι, αισθανόμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε και να ζήσουμε όπως θέλουμε. Νιώθοντας ελεύθεροι, δεν βλέπουμε στον άλλον προσωποποιημένη την ανάγκη μας, αλλά τον εκτιμάμε για αυτό που είναι, αναγνωρίζοντας η μοναδική προσωπικότητά του.

Εκτιμώντας την αξία της προσφοράς, εκτιμάμε τον άνθρωπο που αφοσιώνεται στη δημιουργικότητά του και στην ανθρωπιά του. Εκτιμάμε τον εαυτό μας που κάνουμε το ίδιο. Γινόμαστε δηλαδή καλύτεροι άνθρωποι.

Γράφει η Αγγελική Μπολουδάκη, Ειδικός ψυχικής υγείας, Ψυχοθεραπεία – Συμβουλευτική