Στην υγειά των στιγμών που έχασες. Στην υγειά των στιγμών που δάκρυσες. Στις μέρες που έπεσες. Στις στιγμές που λύγισες. Στα όρια που δεν ξεπέρασες. Στις φορές που δείλιασες. Στα λόγια που δεν πίστεψες.

Πιες σε όλες αυτές τις στιγμές. Πρέπει να τις δεχτείς και να τις αγαπήσεις. Είναι όλες δικές σου. Πόνεσες μα τις αγάπησες. Σου πήραν το μυαλό βράδυα ατελείωτα. Σε ξαγρύπνησαν με πόνους φρικτούς. Τα ουρλιαχτά της ψυχής σου ράγισαν το σύμπαν. Βίωσες την υποκρισία και χόρτασες ψέμματα. Έμαθες όμως. Έγινες βράχος δυνατός. Ετοιμάστηκες για το επόμενο βήμα. Ήρθε η ώρα να πιεις για τον καινούργιο σου εαυτό.

Πιες για τις στιγμές που χορταίνεις. Για το χαμόγελο που φοράς. Για την αγάπη που συνέτριψε τον θυμό σου. Για το κεφάλι που σήκωσες. Για την ευτυχία που γνώρισες. Για την αξία που έδωσες στο ασήμαντο. Για την δύναμη της ψυχής σου. Πιες επειδή έμαθες να ακούς τους χτύπους της καρδιάς σου. Για τον εγωισμό που πέταξες.

Είναι δύο περιπτώσεις διαφορετικές αλλά πρέπει να πιεις και για τις δύο. Μπορεί η μία να πόνεσε και η άλλη να σε οδήγησε στον σωστό δρόμο αλλά η μία συμπλήρωσε την άλλη. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για δάκρυα και πισωγυρίσματα. Γνώρισες τον κόσμο πριν και έμαθες τι πρέπει να κάνεις. Σε βοήθησε η οδύνη για να βρεις την χαρά. Σε βοήθησε να αντιδράσεις.

Είναι οι στιγμές που καθίζεις τον εαυτό σου απέναντι σου και μεταξύ ενός ποτηριού κρασί και ενός τσιγάρου αναμετριέσαι και βλέπεις στα βάθη της ψυχής. Εκεί που δεν μπορείς να πας συχνά. Εκεί θα δεις την αλήθεια και θα σβήσεις και θα γράψεις.

Ό,τι σβήσεις θα είναι οριστικό και ό,τι γράψεις θα προσπαθήσεις να γίνει οριστικό. Δεν γίνεται αλλιώς.
Στην υγειά μας λοιπόν…

Γιώργος Ζελελίδης.
Από το βιβλίο:
«Το ημερολόγιο που θα αλλάξει τη ζωή σας για πάντα»
Συγγραφέας του βιβλίου:
«Το μυστικό της αιώνιας ζωής»