Ήταν 26 Ιουνίου της χρονιάς 1996, όταν επιβεβαιώθηκε από τις Ιρλανδικές αρχές ο θάνατος της διάσημης για το πείσμα και τις μεθόδους της δημοσιογράφου, Βερόνικα Γκέριν (Veronica Guerin). Η 36χρονη είχε πέσει νεκρή στο αυτοκίνητό της με πέντε σφαίρες από πληρωμένους δολοφόνους του υποκόσμου.
Τα πρώτα χρόνια
Η Βερόνικα (ή Ρόνι, όπως ήταν το παρατσούκλι που της είχε βγάλει ο πατέρας της) γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1958 και έλαβε τη μόρφωσή της από καθολικά σχολεία του Δουβλίνου, ενώ παράλληλα είχε έντονη σχέση με τον αθλητισμό και ιδίως με το ποδόσφαιρο που ήταν η μεγάλη της αγάπη. Μετά την αποφοίτησή της παρακολούθησε μαθήματα στο Trinity College, απ’ όπου πήρε το πτυχίο της πάνω στη λογιστική και εργάστηκε μέχρι το 1983 στη λογιστική εταιρεία του πατέρα της, ο οποίος έφυγε τον ίδιο χρόνο.
Πάντοτε τολμηρή και αποφασιστική, με το θάνατο του πατέρα της εγκαταλείπει και η ίδια τη λογιστική και ιδρύει δική της εταιρεία στον τομέα των δημοσίων σχέσεων. Παρέμεινε πιστή σε αυτό το λειτούργημα μέχρι το 1990, οπότε τα παράτησε για να στραφεί στη νέα της αγάπη, τη δημοσιογραφία. Το διάστημα απέκτησε και ένα γιο, με τον άντρα της, Graham Turley.
Το «ζιζάνιο» της δημοσιογραφίας
Η Βερόνικα Γκέριν δεν έλαβε ποτέ την παραμικρή εκπαίδευση πάνω στο δημοσιογραφικό τομέα, διακρινόταν όμως για την υπομονή της, την επιμονή της και τον διακαή της πόθο προς την αναζήτηση της αλήθειας.
Πρώτη της δουλειά σχετικά με το αντικείμενο ήταν η στήλη των οικονομικών στην εφημερίδα Dublin’s Sunday Business Post, ενώ στη συνέχεια ασχολήθηκε με το ρεπορτάζ στη Sunday Tribune.
Το 1994 ξεκίνησε να εργάζεται στην Dublin Sunday Independent με κύρια ενασχόληση επάνω στην έρευνα του αστυνομικού ρεπορτάζ. Το πάθος της γι’ αυτό το αντικείμενο την έκαναν γρήγορα γνωστή στους δημοσιογραφικούς κύκλους (και όχι μόνο), παγκοσμίως.
Στο στόχαστρό της μπήκαν τα μεγάλα ανεξιχνίαστα εγκλήματα της χώρας και ο κόσμος των ναρκωτικών, που η ανεπαρκής αστυνομική δράση δε μπόρεσε να ξεσκεπάσει.
Με περισσή τόλμη και θάρρος, η Γκέριν, χρησιμοποιούσε ως γραφείο το ίδιο της το αυτοκίνητο και έψαχνε μόνη της πηγές, πολιορκώντας τακτικά τον υπόκοσμο για δηλώσεις και ομολογίες.
Πολύ γνωστή ήταν και η συνήθειά της να «βαφτίζει» τις πηγές της με ευφάνταστα ονόματα, όπως π.χ. προπονητής, στρατηγός, κ.α.
Η εποχή του φόβου
Η πρώτη φορά που η επικινδυνότητα της δουλειάς της απέκτησε αντίκρισμα στη ζωή της, ήταν ένα βράδυ τον Οκτώβριο του 1994, οπότε ενόσω η Γκέριν έπαιζε με τον γιο της στο σαλόνι του σπιτιού της, δύο σφαίρες διαπέρασαν το τζάμι της. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι λιγότερο από ένα μήνα πριν η μάχιμη δημοσιογράφος, είχε δημοσιεύσει ρεπορτάζ για έναν «βαρόνο» ναρκωτικών, ο οποίος είχε βρεθεί δολοφονημένος στο αυτοκίνητό του.
Τρεις μήνες αργότερα, έξω από την πόρτα του σπιτιού της, η Βερόνικα Γκέριν απειλήθηκε στυγνά από έναν πληρωμένο εκτελεστή, ο οποίος της χάρισε τη ζωή με … δώρο μία σφαίρα στο μηρό της. Ο εκτελεστής δε συνελήφθη ποτέ, παρά τη δυνατότητα του θύματος να τον αναγνωρίσει.
Λίγο καιρό μετά, η Βερόνικα Γκέριν, δε το βάζει κάτω και συνεχίζει τις έρευνές της αψηφώντας τον κίνδυνο. Οι προϊστάμενοί της φροντίζουν για την ακεραιότητά της με 24ωρη προστασία γύρω από το σπίτι της, την οποία η ίδια η Γκέριν ματαιώνει γιατί την εμποδίζουν στο να μπορέσει να διεισδύσει στα πεδία των ερευνών της.
Ακόμα ένα κρίσιμο περιστατικό στο πλήθος των ερευνών της, έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 1995 και είχε ως θύτη τον John Gilligan, πρώην κατάδικο και μεγάλο «κεφάλι» στα καρτέλ των ναρκωτικών. Η Γκέριν, τον επισκέφτηκε στη φάρμα του για να τον ανακρίνει σχετικά με τον πλουσιοπάροχο τρόπο ζωής του, παρά τα μικροποσά που εμφανίζονταν στο όνομά του ως αποκλειστικό εισόδημα. Ο «βαρόνος» της απάντησε με σωματικό έλεγχο για μαγνητοφωνάκια και κοριούς και έντονο ξυλοδαρμό σε βάρους της.
Ούτε αυτό το γεγονός πτόησε την τολμηρή ρεπόρτερ, πράγμα που την οδήγησε στο να λάβει το βραβείο International Press Freedom Award από το Committee to Protect Journalists, λίγο πριν τη λήξη του έτους.
Ο τραγικός θάνατος
Το απόγευμα της 26ης Ιουνίου του 1996, η Γκέριν οδηγούσε το αυτοκίνητό της, κάνοντας μια στάση σε φανάρι σε κάποιο προάστιο του Δουβλίνου, για να κάνει ορισμένα τηλεφωνήματα. Εκείνη τη στιγμή μια μηχανή διήλθε από δίπλα της, με έναν από τους δύο επιβαίνοντες να ανοίγει πυρ και να δολοφονεί εν ψυχρώ τη δημοσιογράφο, με πέντε σφαίρες στο λαιμό και στο στέρνο.
Η είδηση του θανάτου της Βερόνικα Γκέριν συγκλόνισε τους πολίτες της Ιρλανδίας και λειτούργησε ως κινητήριος μοχλός για τις αστυνομικές αρχές , όσον αφορά τα μέτρα για την προστασία των ρεπόρτερ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ο Paul Ward, συνελήφθη ως εμπλεκόμενος με τη δολοφονία της Γκέριν, ύστερα από εντατική έρευνα της αστυνομίας.
Η ιστορία της Βερόνικα Γκέριν, δεν άφησε ασυγκίνητο το Χόλιγουντ, αφού το 2003 γυρίστηκε ταινία για τη ζωή της, με τίτλο Βερόνικα Γκέριν: Θανάσιμη Αποκάλυψη, με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Μπλάνσετ, η οποία μπήκε τόσο έντονα στο πετσί του ρόλου, που συγκλόνισε ακόμα και την οικογένεια της δημοσιογράφου με την ομοιότητα τους.
Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου
Ακολούθησέ μας στο Instagram: https://www.instagram.com/thessalonikiartsandculture.gr/
