Δεν είναι λίγες οι φορές που πέφτουμε με τα μούτρα στην αγάπη, τόσο πολύ, που μπορεί να πνίξουμε το σύντροφό μας.

Η αγάπη μας θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στο άτομο που έχουμε δίπλα μας, να αναπνέει και όχι να δυσφορεί. Η ανάγκη που έχουμε, να δώσουμε αγάπη, είναι καθαρά θέμα δικό μας, γι’ αυτό θα πρέπει να το διαχειριστούμε σωστά.

Δεν πρέπει πάντα να συμφωνούμε σε όλα, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουμε τον άνθρωπό μας. Ούτε χρειάζεται να προσκολλάμε επάνω του, από φόβο να μην τον χάσουμε. Ίσα-ίσα με αυτή τη συμπεριφορά μας, θα χάσουμε το δικό μας τον εαυτό και η αγάπη που διαθέτει για εμάς, θα πάει περίπατο. Εφόσον είναι όντως αληθινή και πηγάζει από μέσα μας, ας τη διαθέτουμε στο έτερον ήμισυ σε ισόποσες δόσεις.

Μην αφήνεις τις στιγμές να χάνονται

Έτσι, δε θα του έρθει βαριά, ούτε θα τον πνίξει. Αντίθετα, λαμβάνοντας με μέτρο τα μηνύματα αγάπης μας, θα τα αναγνωρίζει, θα τα εισπράττει και θα μας αποζημιώνει, ανάλογα, με το δικό του, ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο.

Για να λειτουργήσει το άτομο, χρειάζεται μικρά εσωτερικά διαλείμματα, από την έντονη, φορτική αγάπη, που το έχουμε συσσωρεύσει, έτσι ώστε να ανανεώνεται και να μπορεί να προσφέρει και αυτό, μέρος από τη δική του.

Ο άνθρωπος που νιώθει ότι πνίγεται από υπερβολική αγάπη, εάν συνεχιστεί αυτό, θα κοιτάξει να βρει διέξοδο και να απαλλαγεί από αυτή την κατάσταση, μια και καλή.

Γράφει η Βάσω Καρλή