Ο Δημήτρης Συμεωνίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Πάντα του άρεσε να ταξιδεύει, νοερά και κυριολεκτικά, έτσι έκανε τη ζωή του ένα μεγάλο ταξίδι. Κάτι σαν μια ταινία.
Ταινίες βλέπει από πολύ μικρός, από τον Λαμπρούκο, τη Λιλούκο, μέχρι και την Αγωνία του Τερματοφύλακα πριν από τα Πέναλτυ. (στο Ριβολί, χωρίς να καταλαβαίνει και πολλά αλλά με ωραία παρέα)
Λατρεύει να βγάζει φωτογραφίες αλλά ξέρει ότι θα ήταν πολύ κακός επαγγελματίας φωτογράφος, γυρίζει ταινίες για το κέφι του και κάνει παραγωγές εκδηλώσεων για να ζει.
Βλέπει σινεμά, πίνει όσο χρειάζεται και γίνεται καυστικός (μάλλον γκρινιάρης σαν τον γέρο στο θεωρείο του Μάπετ Σόου)
Σιχαίνεται τη μιζέρια, τους τζαμπαμαγκεςσταριλικοζητιάνους και λατρεύει το χιούμορ, τους τρελούς , τους τολμηρούς και τις αξίες, όπως άκουσε σε ένα τραγούδι. Άντε τώρα να δηλώσει ότι δεν ακούει αυτή τη μουσική (όχι, δεν ακούει, εντάξει;)
Ψυχοθεραπεία : Μαγειρική, Χρώμα : Συνδυασμοί χρωμάτων, Ζώδιο: Φωτιές, Πρόσωπο: Μυρωδιά, κλπ