
Νικηφόρος Βρεττάκος: Τ’ όνομά σου
Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ
Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους…
Γυναίκα έρωτας παντοτινός…
Ποπό! χρώματα, στολές
γέλια, θόρυβος, χαρές!
Μακριά σ’ έν’ άλλο κόσμο γίνηκε αυτή
η αποκριά
Ζωή χωρίς γραφή είναι ένα κενό ζωής…
ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει
μου άρπαξε την ψυχή μου και την τράνταξε…
Ο έρωτας ούτε γεννιέται και ολοκληρώνεται μονομιάς αλλά φουντώνει σιγά σιγά…
Ο Σοφοκλής τραγουδάει τον Έρωτα, «το μέγιστο ανάμεσα στους νόμους»…
Οι άνθρωποι έχουμε λεπτομέρειες…
Το εξαιρετικό το είδα όταν ο άνθρωπος αυτός μ’ έμπασε μέσα
Κι όσο το κρύο είναι ακόμα τσουχτερό και οι βραδιές στο σπίτι με συντροφιά ένα βιβλίο πολλές, τόσο αναζητάμε νέα αναγνώσματα.